HFPC wskazała, że po raz kolejny pośpieszny tryb pracy nad ustawą spowodował, że nie zostały przeprowadzone konsultacje społeczne. Ponadto niektóre proponowane w projekcie rozwiązania, zdaniem HFPC, nie przyczynią się do znaczącej poprawy funkcjonowania mediów publicznych. W szczególności w opinii ponownie podkreślono, że „projekt ustawy nie eliminuje kontroli polityków nad działalnością i przekazem mediów publicznych i tym samym nie zapobiega możliwości wykorzystywania tych mediów jako narzędzia politycznego w debacie publicznej".
Projekt został przedstawiony w związku z tym, że wkrótce obowiązujące przepisy znowelizowanej ustawy o radiofonii i telewizji z 30 grudnia 2015 r. (tzw. „małej ustawy medialnej") stracą moc. Projektodawca przyznał, że w wyznaczonym w tej ustawie terminie, tj. do 30 czerwca 2016 r., nie będzie możliwe przyjęcie zapowiadanych wcześniej przepisów kompleksowo reformujących funkcjonowanie mediów publicznych (tzw. pakietu medialnego).
Aktualny projekt zakłada przede wszystkim powołanie pięcioosobowej Rady Mediów Narodowych jako organu nadzorującego funkcjonowanie mediów publicznych. Trzech członków Rady będzie wybieranych przez Sejm, natomiast Prezydent będzie wybierał dwóch członków spośród kandydatów przedstawionych przez kluby opozycyjne. W pewnym zakresie Rada Mediów Narodowych przejmie w tym obszarze dotychczasowe kompetencje Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Rada będzie m.in. powoływać członków zarządów i rad nadzorczych spółek radiofonii i telewizji oraz władze Polskiej Agencji Prasowej.
„W naszej opinii zwracamy uwagę na to, że sposób funkcjonowania oraz wyboru Rady – w szczególności brak przejrzystej procedury wyboru członków Rady, czy brak gwarancji ich powołania przez Prezydenta – nie zapewniają pluralistycznego oraz w pełni niezależnego charakteru tego organu. W projekcie brakuje precyzyjnego określenia kompetencji, jakie powinni spełniać kandydaci do Rady, a także brak jest np. zakazu jednoczesnej przynależności przez jej członków do partii politycznych czy pełnienia funkcji posła bądź senatora" – mówi Dorota Głowacka, prawniczka HFPC.
Projekt ustawy nie usuwa większości wcześniejszych rozwiązań przyjętych w ramach nowelizacji ustawy radiofonii i telewizji z 30 grudnia 2015 r., które zostały ocenione krytycznie przez HFPC. Choć przepisy ustawy pomostowej zakładają przekazanie uprawnień Ministra Skarbu do obsady stanowisk we władzach mediów publicznych Radzie Mediów Narodowych, to nie określają kryteriów merytorycznych, jakie powinny spełniać te osoby, ani zasad ich wyboru, np. w drodze otwartych i przejrzystych konkursów. „Decyzje Rady Mediów Narodowych w tym zakresie będą więc w dużej mierze uznaniowe oraz nie będą poddane jakiejkolwiek kontroli społecznej" – czytamy w opinii.