Sąd poszalał z karami. Jest kasacja RPO

- Wyrok zapadł z rażącymi naruszeniami prawa materialnego i naruszeniem przepisów postępowania poprzez: wymierzenie kary dwóch lat ograniczenia wolności, podczas gdy w realiach sprawy, stosownie do przepisu, maksymalny wymiar kary ograniczenia wolności wynosił dwanaście miesięcy; wymierzenie kary grzywny w sytuacji, gdy skazanemu nie wymierzono kary pozbawienia wolności, lecz karę ograniczenia wolności; nałożenie obowiązku naprawienia szkody w sytuacji, gdy o takim roszczeniu przysługującemu spółce wobec oskarżonego już prawomocnie orzeczono wyrokiem Sądu Rejonowego w T. z lutego 2011 r. - stwierdził RPO po analizie akt sprawy.

Zgodnie z art. 34 § 1 k.k., jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, kara ograniczenia wolności trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 12 miesięcy. Wobec tego wymierzenie orzeczonej kary nie było dopuszczalne i rażąco naruszało ten przepis.

Nie było też dopuszczalne wymierzenie grzywny na mocy art. 33 § 2 k.k. W myśl tego przepisu sąd może wymierzyć grzywnę obok kary pozbawienia wolności - jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął. Doprowadziło to do bezpodstawnego orzeczenia grzywny.

Zgodnie z obowiązującym w chwili wyrokowania art. 415 § 5 k.p.k., w razie skazania oskarżonego lub warunkowego umorzenia sąd orzeka nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Nie orzeka się tego, jeśli roszczenie jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono.

Nie jest zatem możliwe orzekanie o obowiązku naprawienia szkody - i to niezależnie od tego, czy zasądzone w postępowaniu cywilnym roszczenie zostało wyegzekwowane.

Zastępca RPO Stanisław Trociuk stwierdził także, że od  popełnienia przestępstwa upłynęło 5 lat, a zatem jego karalność już ustała, a to uzasadnia wniosek o umorzenie postępowania w sprawie M.S.