Gdy kilka tygodni temu numer „Plusa Minusa" poświęciliśmy sytuacji prawicy po agresji na Ukrainę dokonanej przez Putina, który chciał uchodzić za sponsora nowej europejskiej prawicy, wpadłem na ulicy na serdecznego przyjaciela, który mocno mnie skrytykował za ten pomysł. Gdy zachwalałem mu opublikowany w numerze wywiad z Rafałem Matyją, autorem fundamentalnej pracy „Konserwatyzm po komunizmie", w którym mówił, że ideologia PiS nie istnieje, że to partia postmodernistyczna, przyjmująca różne kostiumy, ścigająca się na radykalizm, ale z konserwatyzmem niemająca wiele wspólnego, mój przyjaciel nie wytrzymał. – Próba budowy prawicy czy konserwatyzmu w opozycji do PiS jest absurdalna! – wyśmiał mnie.

"Gazeta Wyborcza", nasz bezpośredni konkurent, wieści na pierwszej kolumnie „Media mają trudniej" i przywołuje kolejny spadek Polski w rankingu wolności prasy. Tym razem z 64. na 66. miejsce; to bolesna degradacja o dwa miejsca w ciągu roku. Przed nami nie tylko Kosowo, Macedonia Północna i Czarnogóra, ale także – o zgrozo – Cypr, Mauritius i Papua-Nowa Gwinea. O tych ostatnich wiem niewiele, ale Cypr znam całkiem nieźle i nigdy, w związku z dramatem podziału wyspy na dwie części, nie był dla mnie wzorcem swobody debaty publicznej.

Warszawski sąd okręgowy zajmie się 7 czerwca odwołaniem Rzecznika Praw Obywatelskich od decyzji prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wyrażającej zgodę na przejęcie kontroli nad Polska Press przez PKN Orlen.