Zamówienia in-house: liczy się nie tylko cena

W czwartek, 28 lipca 2016 r., wchodzą w życie przepisy tzw. małej nowelizacji prawa zamówień publicznych. Zmiany wymusiły przepisy unijne, a dokładnie dyrektywa klasyczna (2014/24/UE) oraz sektorowa (2014/25/UE). Mają one uprościć procedury i ograniczyć kryterium ceny.

Mniej formalności

Nowelizacja wprowadza przede wszystkim większą elastyczność procedur udzielania zamówień.

– Będzie mniej formalności – mówi Mariusz Filipek, radca prawny z Kancelarii Prawnej Filipek & Kamiński sp.k. – Przykładowo w postępowaniach poniżej progów UE wprowadzono oświadczenia, a dla tych o wyższej wartości: jednolity europejski dokument zamówienia, tzw. JEDZ – wyjaśnia.

Wojciech Hatung z kancelarii DZP zauważa jednak, że nie musi być prościej. – JEDZ liczy aż 14 stron, a poza nim wykonawcy będą musieli składać jako załączniki dodatkowe dokumenty, i to dwukrotnie, a nie jak obecnie – raz.

Ponadto nowela zwiększa możliwości praktycznego wykorzystania negocjacji oraz zmianę przesłanek zastosowania takich trybów, jak negocjacje z ogłoszeniem czy dialog konkurencyjny. Reguluje też zamówienia wewnętrzne tzw. in-house

– In-house nie będzie jednak trybem pozaustawowym, jedynie jedną z przesłanek udzielania zamówienia z wolnej ręki – wskazuje Maciej Kiełbus, partner w Dr Krystian Ziemski & Partners Kancelaria Prawna sp.k.

Zmiany pozwalające m.in. gminom udzielać zamówień własnym podmiotom wejdą w życie 1 stycznia 2017 r.

Pierwsze wątpliwości

I tu pojawia się problem, na który nowelizacja nie odpowiada. Czy od daty, w której upłynął termin na implementację dyrektyw (18 kwietnia 2016 r.) do dnia wejścia w życie znowelizowanych przepisów zamówień in-house można udzielać na podstawie bezpośrednio stosowanych dyrektyw unijnych oraz czy zawarte w tym trybie umowy zachowają ważność po 1 stycznia 2017 r.

– Problem ten nie występuje jedynie w sektorze gospodarowania odpadami komunalnymi: tutaj wciąż obowiązują przepisy szczególne ograniczające stosowanie zamówień in-house – uważa Maciej Kiełbus.

Nie tylko cena

Unijne przepisy wymusiły także wprowadzenie do polskiego systemu prawnego rozwiązań kładących nacisk na pozaekonomiczne cele zamówień publicznych, w szczególności integrację społeczną, ochronę środowiska czy też wspieranie innowacyjności.

– W związku z tym m.in. zmianie uległa definicja pojęcia najkorzystniejszej oferty. Należy przez nią rozumieć ofertę przedstawiającą najkorzystniejszy bilans ceny lub kosztu i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia – wskazuje Mariusz Filipek. – Nowelizacja określa przykładowy katalog kryteriów oceny ofert, m.in. jakość, funkcjonalność, parametry techniczne, aspekty środowiskowe, społeczne, innowacyjne, serwis, termin wykonania zamówienia czy koszty eksploatacji.