Paweł Lisicki w felietonie, który możemy znaleźć na uwazamrze.pl, wyraża obawę, że wśród codziennych niedorzeczności umyka „to, co naprawdę złowrogie, fatalne, niszczące. A to się właśnie wydarza”. I odnosi się do postanowienia Prokuratury Okręgowej Warszawa-Praga stwierdzającej iż choć były nieprawidłowości, to nie ma cywilnych funkcjonariuszy odpowiedzialnych za katastrofę smoleńską. Lisicki pisze:
Naprawdę nie rozumiem. Czy to są prokuratorzy, czy małe dzieci? Rozumiem, że organy śledcze polskiego państwa przechodzą do porządku dziennego nad możliwą odpowiedzialnością za organizację lotu, w którym giną prezydent i kilkudziesięciu wysokich rangą przedstawicieli państwa, bo „funkcjonariusze publiczni nie działali w celu spowodowania katastrofy"? Pusty śmiech człowieka bierze. Naprawdę? To ma być badanie odpowiedzialności? Wystarczy, że urzędnicy kancelarii premiera, którzy w sensie formalnym przygotowywali wizyty, nie chcieli nikogo zabić, i koniec? Żadnych winnych? Nawet za „bałagan w papierach” nikt nie odpowie?
I podkreśla:
Prokuratorzy zachowali się tak, jakby prowadzili nie śledztwo w sprawie dotyczącej śmierci prezydenta i towarzyszących mu osób, ale wypadku drogowego, w którym co najwyżej doszło do drobnej stłuczki.
Lisicki przyznaje:
