Krzysztof Rawa: Iga jest jak młode wino

Wimbledońska porażka Igi Świątek po długiej i efektownej serii zwycięstw nie jest ani sensacją, ani, tym bardziej, zapowiedzią załamania kariery lub objawem jakiejś choroby. Porażka to norma sportu, tenisa i życia. Iga jest zdrowa, silna i świadoma swych kilku słabości.

Publikacja: 02.07.2022 21:02

Iga Świątek

Iga Świątek

Foto: PAP/EPA/TOLGA AKMEN

Jedną z nich jest gra na trawie. Przekonanie o tym tkwi w głowie tenisistki od dawna, wzięło się z braku doświadczenia i z porównania efektów, jakie dawały i wciąż dają obecnej liderce światowego tenisa mecze na zielonych dywanach – z tymi na innych kortach.

Iga to wulkan energii, której wyzwolenie powinno dawać i najczęściej daje zwycięskie punkty. Trawa to jedyna nawierzchnia, na której agresja i szybkość gry Polki nie oznacza jednak skuteczności. Czemu? Bo Iga się nie zmienia, nie przestawia ręki na subtelne zagrania, nie szuka rozwiązań, z których słynęła Agnieszka Radwańska.

Oddech ulgi w damskiej szatni Wimbledonu po zwycięstwie Alize Cornet nad Igą Świątek słychać było z daleka.

Jest inna, jest sobą. Wygląda na to, że przyjęła i chce konsekwentnie wdrożyć ambitny plan – ma być tą, która zawsze dzieli i rządzi, nie musi myśleć o rywalkach, pogodzie, etapie turnieju i nawierzchni. Inaczej mówiąc, nie zmieni stylu nawet dla trawników Wimbledonu, tylko kiedyś, gdy sportowo w pełni dojrzeje, to jej styl ma okazać się zwycięski także przy Church Road.

Czytaj więcej

Iga Świątek odpadła z Wimbledonu. Koniec niezwykłej serii Polki

W sobotnie popołudnie na korcie nr 1 Wimbledonu było na to stanowczo za wcześnie. Iga wiedziała o tym dobrze, więc jeśli można mieć do niej jakiekolwiek pretensje, to tylko o to, że trochę za szybko pokazała, że tego meczu nie wygra.

Na pocieszenie polskich kibiców: oddech ulgi w damskiej szatni Wimbledonu po zwycięstwie Alize Cornet nad Igą Świątek słychać było z daleka. Słowa Francuzki, że „jest jak dobre wino, a dobre wino dobrze się starzeje" też przejdą do kronik. Powiedzmy zatem śmiało, że Iga jest na razie jak wino młode, a młode wino musi w pełni skończyć fermentację.

Jedną z nich jest gra na trawie. Przekonanie o tym tkwi w głowie tenisistki od dawna, wzięło się z braku doświadczenia i z porównania efektów, jakie dawały i wciąż dają obecnej liderce światowego tenisa mecze na zielonych dywanach – z tymi na innych kortach.

Iga to wulkan energii, której wyzwolenie powinno dawać i najczęściej daje zwycięskie punkty. Trawa to jedyna nawierzchnia, na której agresja i szybkość gry Polki nie oznacza jednak skuteczności. Czemu? Bo Iga się nie zmienia, nie przestawia ręki na subtelne zagrania, nie szuka rozwiązań, z których słynęła Agnieszka Radwańska.

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Publicystyka
Rusłan Szoszyn: Gruzja o krok od przepaści
Publicystyka
Ćwiek-Świdecka: Czy nauczyciele zagłosują na KO? Nie jest to już takie pewne
Publicystyka
Tomasz Grzegorz Grosse, Sylwia Sysko-Romańczuk: Gminy wybiorą 3 maja członków KRS, TK czy RPP? Ochrona przed progresywnym walcem
Publicystyka
Jacek Nizinkiewicz: Dlaczego Tusk przerwał Trzeciej Drodze przedstawianie kandydatów na wybory do PE
Publicystyka
Annalena Baerbock: Odważna odpowiedzialność za wspólną Europę