Jedną z pomniejszych postaci w trylogii Evelyna Waugha o II wojnie światowej „Miecz honoru” (Sword of Honour) jest dowódca supertajnej jednostki wywiadu wojskowego, pułkownik Grace-Groundling-Marchpole – teoretyk spiskowy nieustannie łączący fakty, których żaden racjonalny człowiek nie jest w stanie połączyć lub nawet nie wie, że ich połączenie jest możliwe. Pułkownik był również owładnięty kompleksem Mesjasza: „Gdzieś w najdalszych zakamarkach jego umysłu istniał Plan. Przy odpowiedniej ilości czasu i dostatecznej ilości tajnych dokumentów, zdołałby spleść cały skłócony świat w jedną sieć powiązań spiskowych, w której nie będzie wrogów, a jedynie miliony obcych sobie ludzi pracujących w uznaniu wspólnego celu: i wojny już więcej by nie było”. Dla Grace-Groundling-Marchpole’a alianci i naziści byli w rzeczywistości po tej samej stronie, a gdy tylko zostanie to ujawnione, światowy ład zostanie przywrócony.
Jednym z tragicznych elementów tego katolickiego obrazu jest to, że książkowy Grace-Groundling-Marchpole to w rzeczywistości arcybiskup Carlo Maria Viganò, były nuncjusz apostolski w Stanach Zjednoczonych.
Nadzieja w Trzecim Rzymie
Od lat arcybiskup wydaje „deklaracje”, coraz bardziej konspiracyjne analizy dotyczące spraw kościelnych, politycznych, epidemiologicznych i szczepionkowych. Encyklika arcybiskupa Viganò z 6 marca, licząca 10 tys. słów „Deklaracja w sprawie kryzysu rosyjsko-ukraińskiego”, wyniosła tę spiskową manię w sferę myśli Grace-Groundling-Marchpole’a. Wśród jej ewidentnie fałszywych twierdzeń są m.in.:
- praktycznie wszystko, co wydaje się wam, że wiecie o wojnie w Ukrainie, jest „rażącym zafałszowaniem rzeczywistości przez media głównego nurtu”, a każdy, kto nie akceptuje twierdzeń arcybiskupa, jest ofiarą „prania mózgu przeprowadzanego przez media głównego nurtu”;
- prezydent Biden i Unia Europejska realizują „zbrodniczy plan”, aby „uniemożliwić jakiekolwiek próby pokojowego rozwiązania kryzysu w Ukrainie, prowokując Federację Rosyjską do wywołania konfliktu”. To, co wydaje się wam, że widzieliście – martwych cywilów oraz infrastrukturę cywilną (w tym szpital położniczy), celowo zniszczoną przez rosyjskie rakiety, bomby i ostrzał artyleryjski – jest tak naprawdę winą Zachodu;
