Generał do kontaktów z SB się przyznaje, chociaż zaprzecza, że donosił, a twierdzi, że wielu ludziom pomógł. Takie kontakty były wymuszoną daniną wobec władzy składaną wówczas przez wielu ludzi, zwłaszcza z życiorysami w AK, którzy chcieli żyć w miarę normalnie. Często od współpracy się wykręcali i zwodzili esbeków. Robienie z generała na podstawie paru wątpliwej jakości ''kwitów'' agenta jest żałosną powtórką lustracji z czasów PiS, kiedy w ten sam sposób beztrosko oskarżano ludzi o najgorsze rzeczy.

„Rzeczpospolita” informuje na wstępie, że „IPN zbada teczki generała”. To absurd: IPN oczywiście ich nie zbada, bo generał lustracji nie podlega, a jego biografia może być najwyżej przedmiotem pracy naukowej.

Stwierdzenie, że praca naukowa z zakresu historii nie jest badaniem historii oczywiście absurdem dla redaktora „Gazety Wyborczej” nie jest.

Adam Leszczyński pointuje:

Prawda jednak lustratorów nie interesuje. Im chodzi tylko o to, żeby starszego pana upokorzyć i opluć. Nie podobało mu się buczenie? Musi być esbek. Albo chociaż agent.

Musimy przyznać – Leszczyński pointuje celnie. Pointuje jednak siebie, a nie wyważoną publikację „Rzeczpospolitej”. Wystarczy porównać tekst "Rzeczpospolitej" z recenzją, by wiedzieć kogo „prawda nie interesuje” i komu „chodzi tylko o to by upokorzyć i opluć”.