Już za 19 zł miesięcznie przez rok
Jak zmienia się świat i Polska. Jak wygląda nowa rzeczywistość polityczna po wyborach prezydenckich. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Czytaj, to co ważne.
Reklama
Piłkarska historia Argentyny
Dopóki dziesiątki tysięcy Argentyńczyków co niedzielę udawały się na stadion, a setki tysięcy chciwie słuchały transmisji radiowych, rozmowy w kawiarniach czy fabrykach dotyczyły futbolu, a nie radykalnego socjalizmu i anarchii.
W 1930 roku w pierwszej lidze argentyńskiej grało 36 drużyn i obawiano się, że nawet jeśli każda z każdą zagra tylko raz, sezon rozciągnie się na okres letni, a piłkarze będą musieli rywalizować w straszliwym upale. Obawy okazały się zresztą uzasadnione: rozgrywki wydłużyły się na następny rok, a Héctor Arispe, kapitan Gimnasii La Plata, w marcu 1931 roku zmarł na udar słoneczny po meczu ze Sportivo Barracas. Między poszczególnymi drużynami w lidze były też ogromne różnice: lider, Boca Juniors, przegrał w tamtym sezonie zaledwie trzykrotnie, strzelając 133 gole i zdobywając 61 punktów, podczas gdy ostatnie w tabeli Argentino del Sud na 35 spotkań przegrało 32 i dało sobie strzelić 100 bramek. Stało się jasne, że z przyczyn ekonomicznych należy podnieść jakość rozgrywek i zwiększyć liczbę meczów między lepszymi drużynami.
Pozostało jeszcze 91% artykułu
Reklama
Plus Minus
„Chodźmy w las! Co się kryje między drzewami”: Królestwa mrówek i samolubna jemioła
Mimo że coraz więcej wiemy o lesie, ten wciąż nie przestaje nas zaskakiwać.
Plus Minus
„Shadow Labyrinth”: Przez tunele i pułapki do bossa
„Shadow Labyrinth” to gratka dla boomerów: platformówka jak z lat 80.
Plus Minus
„Mark Rothko. Od środka”: Rothko w strzępach
Geniusz nie musi być dziedziczny, czego dowodzi lektura książki Christophera Rothko „Mark Rothko. Od środka”.
Plus Minus
„Znajomi i sąsiedzi”: Złodziej na osiedlu
Choć „Znajomi i sąsiedzi” utrzymani są w formule „pożreć bogatych”, to twórcy sympatyzują z bohaterem-krezusem.
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Jacek Borcuch: Kobiety o silnych temperamentach
Od miesięcy nie widziałem nic ciekawszego od filmu „Szczęśliwy Lazzaro”. Wróciłem z niego natchniony.
