Reklama

Maciej Szczepański: Moja telewizja zjadłaby Polsat i TVN

Maciej Szczepański, były szef Radiokomitetu: Nie ma na świecie niezależnych mediów. Ględzenie o niezależnej telewizji to są bzdety. Jeśli chodzi o moich następców, dobrze rokowali Jerzy Urban, Andrzej Drawicz i Marian Terlecki... Fragment zbioru wywiadów Beaty Modrzejewskiej „Prezesi. Oni rządzili TVP", który ukazuje się nakładem wydawnictwa The Facto.

Aktualizacja: 15.03.2015 13:31 Publikacja: 15.03.2015 00:01

Łowca oryksów: Maciej Szczepański w swoim domu, rok 2015

Łowca oryksów: Maciej Szczepański w swoim domu, rok 2015

Foto: Fotorzepa/Igor Zalewski

Gdy w 1972 roku został pan przewodniczącym Komitetu do spraw Radia i Telewizji, Ryszard Frelek, pana kolega z Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, powiedział panu, że to jest najbardziej niebezpieczne stanowisko w Polsce. Czy tak jest nadal?


Maciej Szczepański, były szef Radiokomitetu:
Telewizja jest zawsze polityczna i zawsze próbuje wykonywać jakieś polityczne zadania. Od razu powiem, że nie ma na świecie niezależnych mediów. Ględzenie o niezależnej telewizji lub gazecie to są bzdety. Każda redakcja, czy to elektroniczna, czy papierowa, jest zależna albo od swojego politycznego protektora, albo od wydawcy, który jest zależny od ekipy rządzącej. Pani myśli, że TVN nie liczy się z ekipą rządzącą? Przecież doskonale wie, że jakkolwiek przedstawiciele rządu nie mogą bezpośrednio wkroczyć na jego teren, ale mają możliwości, by bardzo skutecznie obrzydzić nadawcy życie, jeśli tylko będą chcieli. I to w sposób taki, że trudno będzie ich złapać za rękę! Każda profesjonalna telewizja, dobrze zorganizowana, dobrze zarządzana i o dużym zasięgu, jest znakomitym instrumentem władzy dla ekipy rządzącej lub instrumentem walki o władzę dla ugrupowania, które ma ją pod swoją polityczną kontrolą.

Pozostało jeszcze 95% artykułu

Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.

Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Treści, którym możesz zaufać.

Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Reklama
Reklama