Reklama

Wiersze o Polsce

Publikacja: 24.04.2010 02:03

Red

[b]Calcium magnesium[/b]

[i]Leżą w zbiorowej mogile

z przestrzelonymi głowami

ich utrudzone ciała

stopniowo tracą na wadze

rozkłada się wątroba

wiotczeją mózg i serce

Reklama
Reklama

w końcu pękają ścięgna

i kruszy się szkielet

legiony gnilnych bakterii

zostawiają za sobą

jedynie minerały

lżejsze niż szczypta prochu

Reklama
Reklama

po latach są już cząstkami

tablicy Mendelejewa

rozpływają się w ciemności

na cztery strony świata

jak było im obiecane

w Kazaniu na Górze

Reklama
Reklama

stają się

solą ziemi

[b]Czterdzieści i Cztery[/b]

O starym życiu nikt już nie pamięta

płoną świece przed pałacem prezydenta

Reklama
Reklama

Z matki obcej; krew jego dawne bohatery,

A imię jego będzie czterdzieści i cztery.

Polsko w ciemnościach porodu

nie jesteś Chrystusem narodów

jesteś Jonaszem w brzuchu wielkiej ryby

Reklama
Reklama

pójdź ach pójdź do swojej Niniwy

[/i]

13 kwietnia 2010

[ramka]

[b]Wojciech Wencel[/b]

Reklama
Reklama

(ur. 1972) – poeta, eseista, felietonista. Laureat Nagrody Fundacji im. Kościelskich. Członek redakcji magazynu „44/ Czterdzieści i Cztery”. W maju nakładem Wydawnictwa Nowy Świat ukaże się nowy tom jego wierszy „Podziemne motyle”. [/ramka]

[b]Calcium magnesium[/b]

[i]Leżą w zbiorowej mogile

z przestrzelonymi głowami

ich utrudzone ciała

Pozostało jeszcze 92% artykułu
Reklama
Plus Minus
„Posłuchaj Plus Minus”: Czy inteligencja jest tylko za Platformą
Plus Minus
Odwaga pojednania. Nieznany głos abp. Kominka
Plus Minus
„Kubek na tsunami”: Żywotna żałoba przegadana ze sztuczną inteligencją
Plus Minus
„Kaku: Ancient Seal”: Zręczny bohater
Materiał Promocyjny
Urząd Patentowy teraz bardziej internetowy
Plus Minus
„Konflikt”: Wojna na poważnie
Reklama
Reklama
REKLAMA: automatycznie wyświetlimy artykuł za 15 sekund.
Reklama