Po co nam alkohol?

Nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak bardzo jest obecny w naszym życiu. Opiewają go reklamy, literatura i poezja. Nawet Czesław Miłosz z Brodskim i Venclovą dyskutowali przy wódce o życiu i filozofii.

Pije się dla wypoczynku, rozluźnienia, dla przyjemności i dobrej zabawy.

Alkohol powoduje, że zupełnie inaczej postrzegamy rzeczywistość. Jesteśmy odurzeni, a więc i nasze widzenie rzeczywistości, innych ludzi i samych siebie, jest zniekształcone. Wszystko wydaje nam się weselsze, ciekawsze, przyjemniejsze. Zwłaszcza ludzie nieśmiali, którzy zmagają się na co dzień z uczuciem nieprzystosowania, stałą potrzebą akceptacji i przynależności do grupy, mogą szukać pomocy w alkoholu.

Osoby niepewne siebie, z niskim poczuciem własnej wartości chętnie sięgną po kilka głębszych, zwłaszcza w sytuacji towarzyskiej. Nic tak szybko nie przełamuje lodów i nie ułatwia zbliżenia jak wspólny „bruderszaft”. Po alkoholu czujemy się bardziej swobodnie, jesteśmy mniej krytyczni dla siebie samych, dla innych i wiemy, że inni po alkoholu, widzą nas podobnie. Wydajemy się atrakcyjniejsi, lepsi i bardziej interesujący.

To oczywiście pozory, na co dzień, na trzeźwo, trudno takim osobom się otworzyć w obawie przed brakiem zainteresowania i towarzyskim odrzuceniem. Mają kłopot z bliskością i wchodzeniem w głębsze relacje. Są niepewne, lękliwe, impulsywne, nie radzą sobie z emocjami.

Atrakcyjność alkoholu nie tyle wynika z jego niezwykłych walorów smakowych czy z jego biologicznego działania na człowieka. Moc alkoholu to możliwość szybkiego i łatwego oddziaływania na ludzkie emocje.

Człowiek zawsze dąży do tego, aby zapewnić sobie dobre samopoczucie. Jeśli przeżywa jakieś trudności, jest w kryzysie, doświadcza bólu, lęku czy cierpienia, pragnie poczuć się lepiej, a pokusa szybkiego poprawienia sobie nastroju przy pomocy środka odurzającego będzie wtedy wzrastać.

Im bardziej człowiek doświadcza kryzysu życia, braku poczucia sensu i spełnienia, tym pokusa sięgania po alkohol i uzależnienia od niego, jest większa. W sytuacjach kryzysowych pojawiają się bolesne stany emocjonalne, z którymi człowiek często nie potrafi się uporać, a dzięki alkoholowi nie czuje tak wielkiego cierpienia.

Człowiek często pije, aby zlikwidować traumę i zapomnieć. W uzależnienie często popadają ofiary przemocy czy wypadków i katastrof, które w alkoholu szukają ulgi od lęku i ciągłego napięcia.

Mimo, że alkohol pity w dużych ilościach może łagodzić trudne sytuacje, działa on tylko chwilowo. Problem pozostaje nierozwiązany i po wytrzeźwieniu widzimy go nadal bardzo wyraźnie.

Potem znów pijemy, uzależniamy się i popadamy w błędne koło, jak w „Małym Księciu” Saint-Exupery’ego: pijak pije, żeby zapomnieć. A o czym? O tym, że się wstydzi, że pije.