Jan Paweł II w orędziu na VII Światowy Dzień Chorego zauważył, że „żadne wołanie, wznoszące się z ludzkich serc, nie jest równie głośne, jak wołanie o zdrowie i ochronę zdrowia". Chrześcijański głos w tej kwestii jest istotny, gdyż wizja zdrowia polega na trosce godnej człowieka, a samo zdrowie należy do podstawowych jakości ludzkiego życia.
W Karcie Pracowników Służby Zdrowia czytamy, że przez „pojęcie zdrowia rozumie się to wszystko, co dotyczy zapobiegania, diagnozy, terapii, rehabilitacji zmierzających do lepszej równowagi i dobra fizycznego, psychicznego i duchowego osoby". Karta definiuje pojęcie „służby zdrowia" jako to, co „odnosi się do polityki, prawodawstwa, planowania i struktur leczniczych". Jan Paweł II stwierdzał, że zdrowie nie jest tożsame „z brakiem chorób, ale jawi się jako dążenie do pełniejszej harmonii i do zdrowej równowagi na płaszczyźnie fizycznej, psychicznej, duchowej i społecznej. W tej perspektywie człowiek jest wezwany, aby wykorzystując wszelkie dostępne siły, urzeczywistniał własne powołanie i dobro innych". Oznacza to, że wszystkie owe aspekty zdrowia – aby prowadziły do godziwego w życiu celu – źródło winny posiadać w duchowej rzeczywistości, gdyż „zdrowie jest pozytywnym przymiotem życia, warto o nie zabiegać dla dobra własnego i bliźnich".
