Przemysław Prekiel

Lewica od lat ma problem z polityczną tożsamością. To dlatego, że skupia się na kwestiach kulturowych, które skutecznie podbiera im PO, zagarniając progresywny elektorat. Obecność Lewicy na marszu 4 czerwca, ogłoszonym przez Donalda Tuska, będzie kolejnym przejawem jej koalicyjnej uległości.

Spot Platformy Obywatelskiej jest – po pierwsze – nieprawdziwy, po drugie – społecznie szkodliwy, a po trzecie – niebezpieczny, bowiem nakręca i tak już rozgrzaną temperaturę politycznego sporu.

Wybory do Parlamentu Europejskiego mają zupełnie inną formę i dynamikę od wyborów krajowych i samorządowych. O ile dla partii politycznych mają mniejsze znaczenie, o tyle ci, którzy biorą w nich udział, mają olbrzymią nadzieję na mandat ze względu na prestiż i ekonomiczną stabilizację.

Zapowiedź współprzewodniczącego Nowej Lewicy Roberta Biedronia o tym, iż będzie zabiegał, aby na ich listach znaleźli się dwaj byli premierzy Marek Belka i Włodzimierz Cimoszewicz to wywieszenie białej flagi w europejskim wyścigu i potwierdzenie krótkiej ławki lewicowej formacji.

Wyborczy wynik Lewicy jest podobny do tego, jaki osiągnęła w wyborach w 2018 roku. Tyle tylko, że wówczas SLD było opozycją pozaparlamentarną, a dziś to partia współrządząca. Jeśli liderzy Lewicy nie wyciągną wniosków z tego wyniku, to jej sztandar należy wyprowadzić.