Reklama

Państwo bez serca

Kiedy Ani urodził się wcześniak, najpierw przez wiele miesięcy walczyła o jego życie, a jak już tę walkę wygrała, okazało się, że jest tak chory, że żyć będzie co prawda długo, ale będzie to życie wyjątkowo ciężkie. Niewidomy, niemówiący autysta. Nie wszystko można zrehabilitować i nie zawsze nadludzkie poświęcenie matki wystarczy. A matka poświęciła wiele, żeby towarzyszyć synowi przez lata heroicznej walki o minimalną samodzielność, a przede wszystkim – o szczęście, przynajmniej w takim wymiarze, w jakim w ogóle jest osiągalne dla dziecka, któremu los tak bardzo ograniczył świat.

Publikacja: 10.07.2020 18:00

Państwo bez serca

Foto: AdobeStock

Po walce o własne dziecko, trochę z rozpędu, zaczęła walczyć także o cudze dzieci, zwłaszcza te już podrośnięte i z szansami na pewną samodzielność; stworzyła dla nich miejsce, gdzie – do tej pory niezatrudnialne – dostały pierwszą w życiu pracę. Kto nigdy nie pobył z ludźmi, którym państwo nie ma absolutnie nic do zaoferowania, ten nie zrozumie, jakim życiowym gamechangerem jest dla nich możliwość chodzenia do normalnej pracy. Dla syna Ani, niestety, nieosiągalna.

Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.

Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Treści, którym możesz zaufać.

Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Reklama
Reklama