Pierwszą był Mszczonów, ze względu na położenie między dwiema aglomeracjami – 45 km od Warszawy i 90 km od Łodzi, oraz położenie komunikacyjne, w pobliżu drogi krajowej nr 8 (granica z Czechami – Wrocław – Warszawa – Białystok – granica z Litwą) i drogi krajowej nr 50 oraz w pobliżu linii kolejowych Między innymi Centralnej Magistrali Kolejowej. Wymieniano wówczas jeszcze Modlin, Babsk koło Białej Rawskiej, Sochaczew -Bielice. Na liście potencjalnych lokalizacji były wówczas jeszcze Nowe Miasto nad Pilicą, Radom, Wołomin. wspominano także o Mińsku, gdzie jest funkcjonujące lotnisko wojskowe.
W maju 2005, jeszcze za rządów premiera Marka Belki, Urząd Lotnictwa Cywilnego podpisał umowę z hiszpańskim konsorcjum Ineco-Sener na wykonanie studium wykonalności centralnego portu lotniczego. Wtedy też jako potencjalnie najkorzystniejszą lokalizację dla CPL wskazano Baranów koło Grodziska Mazowieckiego , w odległości 38 km od Warszawy i 78 km od Łodzi, na przecięciu szlaków kolejowych północ – południe (linia kolejowa nr 1, linia kolejowa nr 4 CMK) oraz wschód – zachód (planowana linia wysokiej prędkości) oraz w odległości 1–2 km od autostrady A2 i około 10 km od drogi krajowej nr 50 zachodniej obwodnicy Warszawy. Już wtedy też podkreślano, że dzięki możliwości umieszczeniu stacji kolejowej na dolnych poziomach terminala, lotnisko zostałoby skomunikowane nie tylko z Warszawą (czas przejazdu 15 min.) i Łodzią (30 min.), ale także z innymi miastami w Polsce.
Niezależnie od losów koncepcji Centralnego Portu Lotniczego podjęto także decyzję o modernizacji i otwarciu portu lotniczego w Modlinie dla samolotów tanich linii i czarterów. Miał on odciążyć Lotnisko Chopina, ale nie je zastąpić. W lutym 2007 Eugeniusz Wróbel, podsekretarz stanu ds. lotnictwa w ówczesnym Ministerstwie Transportu Ministerstwie Transportu stwierdził, że w sytuacji, kiedy w Polsce stawiamy na rozwój lotnisk regionalnych nie ma powodu dla którego uzasadnione byłoby budowanie nowego portu centralnego. W tej sytuacji ewentualna realizacja tej inwestycji została przesunięta na lata 2025–2030.
Powrót do idei nowego portu lotniczego dla Warszawy wrócił dopiero w rządowej Strategii Rozwoju Infrastruktury Transportowej na lata 2010–2013. Przewidywano, że w tym okresie stołeczne lotnisko będzie obsługiwało rocznie około 10 mln pasażerów więc jego przepustowość zostanie szybko wyczerpana. Po uruchomieniu Terminalu 2 ta przepustowość powiększyła się do 12,5 mln pasażerów. Dlatego prace w Modlinie szły pełną parą. Rozpoczęto je 8 października 2010, pierwsze rejsowe loty odbyły się 15 lipca 2012 r. i wydawało się, że wszystko jest pod kontrolą.
Odciążenia Lotniska Chopina trwało jednak bardzo krótko. W grudniu 2012 lotnisko w Modlinie zostało zamknięte z powodu konieczności remontu drogi startowej. Dwie linie niskokosztowe, które rozpoczęły loty z Modlina - Ryanair i Wizz Air, wróciły do Warszawy, a po remoncie na korzystanie z portu regionalnego skusili się jedynie Irlandczycy. Wizz Air pozostał na Okęciu.
Sprawa budowy Centralnego Portu, już nie lotniczego, ale komunikacyjnego wróciła dopiero w 2016 roku, a lokalizację między Łodzią i Warszawą wskazał minister spraw zagranicznych Witold Waszczykowski. Sprawa ucichła na jakiś czas i pod koniec kwietnia 2017 r. rząd Beaty Szydło ustanowił Pełnomocnika Rządu ds. Centralnego Portu Komunikacyjnego dla RP. 19 września 2017 r. pełnomocnik rządu ds. CPK Mikołaj Wild na konferencji prasowej wraz z premier Beatą Szydło ogłosił, iż rekomendowaną lokalizacją Centralnego Portu Komunikacyjnego Solidarność jest wieś Stanisławów, w gminie Baranów, w powiecie grodziskim . 3 października 2017 Mikołaj Wild złożył projekt uchwały przyjmującej koncepcję budowy CPK. 7 listopada 2017 r. koncepcja została przyjęta uchwałą Rady Ministrów. W najbliższych dniach na rządzie ma stanąć projekt specustawy, która pozwoli na sprawne pozyskanie gruntów pod lotnisko.
Pierwszy samolot ma wystartować z CPK w 2027 roku.