Diego ukradł przedstawienie

Najpierw na ściance za stołem konferencyjnym pojawił się cień wchodzącego Maradony i już wtedy wszyscy drgnęli.

Potem za cieniem na podium wskoczył sam Diego, a z tyłu sali ruszyły telewizyjne i radiowe relacje na żywo: że wszedł, jest w ciemnej bluzie, że rozejrzał się po sali dość obojętnym wzrokiem, a potem podniósł ze stolika piłkę i przekładał ją z ręki do ręki, żeby wszyscy mieli dobre zdjęcia. Na koszulkę wyłożył złoty łańcuch z dużym krzyżykiem, jak zwykle miał dwa zegarki i kolczyk w uchu. Brody od dawna nie goli.

Daleką drogę przeszła reprezentacja Argentyny od czasów, gdy trenerem był Daniel Pasarella i potrafił wyrzucać piłkarzy z kadry za to, że się źle czesali.

[srodtytul]Argentyńska szczerość[/srodtytul]

Od kiedy reprezentacja zaczęła przygotowania do mundialu, Argentyna śledzi nieoficjalny pojedynek: kto mocniej przykuje uwagę, kto będzie częściej na okładkach – Maradona czy Leo Messi. Długo prowadził Messi, ale jeszcze kilka takich spotkań z prasą i trener będzie daleko przed swoim piłkarzem. Nigeria, z którą Argentyna mierzy się w pierwszym meczu, była podczas tej konferencji tylko dodatkiem.

– Wszyscy wiemy, że Nigeryjczycy właściwie nie mają szans na awans. Ale życzę im szczęścia – mówił Maradona, wychodząc z sali. Trudno mieć do niego pretensje o szczerość. Argentyna wygrała pięć ostatnich meczów, Nigeria tylko jeden, tuż przed mundialem z Koreą Północną. O argentyńskich piłkarzy toczą się bitwy w każdym okienku transferowym. O nigeryjskiego była w ostatnich latach tylko jedna głośna: między Chelsea i Manchesterem o Johna Obi Mikela, ale on akurat ma kontuzję i na mundialu nie zagra.

Ze wszystkich afrykańskich finalistów mundialu Nigeria jest najmniej wyrazista. Ani bardzo mocna, ani słaba. To nie porywające czasy Jay-Jay Okochy, dziś Nigeryjczycy są często krytykowani za brak fantazji, zwłaszcza w pomocy. A po przegranym Pucharze Narodów Afryki postawili jeszcze mocniej na solidność, zatrudniając Szweda Larsa Lagerbacka.

Mają kilku piłkarzy cenionych w Europie, choćby Obafemi Martinsa czy Yakubu. Ale gdzie im do gwiazdozbioru Argentyny z Leo Messim, którego grę analizował w ostatnich dniach nawet Fidel Castro. Z atakiem, w którym Maradona ma taki wybór, że w sobotę zabraknie miejsca w składzie dla bohatera Ligi Mistrzów Diego Milito i zwycięzcy Ligi Europejskiej z Atletico Kuna Aguero. I wreszcie z samym Maradoną, który w przeddzień meczu ukradł całe przedstawienie.

[srodtytul]Bluza na wymianę[/srodtytul]

Miał przyjść na spotkanie z dziennikarzami w Pretorii (mecz jest na Ellis Park w Johannesburgu, ale ze strachu przed korkami wyznaczono Argentyńczykom konferencję na stadionie najbliższym ich hotelu) z kapitanem Javierem Mascherano, ale ostatecznie ulubieniec trenera się nie pojawił. Od pierwszych chwil było widać, że Maradona przyszedł zrobić show. Gdy wręczono mu koszulkę wolontariusza z wypisanymi flamastrem hołdami, Diego zdjął swoją bluzę i oddał w zamian, jak Jose Mourinho przed ostatnim finałem Ligi Mistrzów.

Kiedy nagle wśród tłumu dziennikarzy wstał urodzony w RPA Bruce Grobelaar, dawna sława Liverpoolu, i krzyknął „Witamy w Afryce”, a potem chciał zapytać o Messiego, Maradona przerwał mu na chwilę. Podniósł ręce tak jak bramkarz, gdy się rzuca w stronę piłki, i zapytał: „Parę razy w życiu to robiłeś, co?”.