Adam Hanuszkiewicz dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Mieszkał w mieście również w czasie wojny. Po wkroczeniu wojsk sowieckich do Lwowa w lipcu 1944 wstąpił do zespołu teatralnego Wojska Polskiego.
Był jednym z najbardziej wyrazistych i najgłośniej dyskutowanych twórców polskiego powojennego teatru. Zbudował potęgę Teatru Telewizji. Namówił władze Warszawy, by w Domach Towarowych Centrum, w miejscu planowanego klubu nocnego, urządzić małą scenę Teatru Narodowego.
Pierwsze lata zawodowego życia przeznaczył na aktorstwo. Grał m.in. w Rzeszowie, Jeleniej Górze, Poznaniu i Warszawie. W 1951 debiutował jako reżyser. Pierwsze przedstawienie reżyserował w Teatrze Polskim w Poznaniu. Wystawił sztukę Leonida Rachmanowa "Niespokojna starość".
W 1955 współtworzył Teatr TV. Reżyserował pierwszą sztukę telewizyjną "Złotego lisa" Jerzego Andrzejewskiego.
W latach 1968 - 1980 był dyrektorem Teatru Narodowego w Warszawie. Później reżyserował w teatrach warszawskich: Ateneum i Studio, łódzkich i za granicą: Finlandia, RFN. W 1989 objął stanowisko dyrektora Teatru Nowego w Warszawie.