Projekt nowelizacji ustawy przewiduje poprawę poboru opłat abonamentowych dotyczących radia i telewizji.
Obecnie, mimo istniejącego obowiązku płacenia abonamentu od posiadanych odbiorników radiowych i telewizyjnych, jedynie niewielka część gospodarstw domowych i przedsiębiorców (odpowiednio: ok. 13 proc. i ok. 12 proc.) płaci abonament. W efekcie, działalność misyjna radiofonii publicznej finansowana jest w ok. 60-80 proc. z abonamentu, zaś koszty misji TVP (w latach 2014-2015) – jedynie w ok. 30 proc.
Nakłady na media publiczne w Polsce są na najniższym poziomie w całej Unii Europejskiej. Polska ma także największy wśród krajów europejskich ubytek w poborze opłat abonamentowych.
Od 1994 r. notowany jest stały spadek liczby zarejestrowanych abonentów RTV: w 1993 r. było ich 10,9 mln, w tym niespełna 1,2 mln zwolnionych z wnoszenia opłat, natomiast w 2015 r. zarejestrowanych abonentów było 6,9 mln, w tym 3,17 mln zwolnionych. W Polsce jest zaś ok. 13,6 mln gospodarstw domowych. Według danych GUS, w ok. 97 proc. z nich znajdują się odbiorniki telewizyjne. Około 66 proc. gospodarstw domowych korzysta z usług dostawców telewizji płatnej, w tym operatorów sieci kablowych, satelitarnych platform cyfrowych, itd.
Aby poprawić pobór abonamentu zaproponowano włączenie dostawców usług płatnej telewizji do procesów rejestracji odbiorników oraz identyfikacji podmiotów, które muszą płacić abonament.