Lebenstein w salonie Desy

Wystawione w Salonie Wystawowym Marchand prace pochodzą głównie z lat 60-tych, część z nich można było podziwiać tego lata w warszawskiej Zachęcie na wystawie zatytułowanej [link=http://www.rp.pl/artykul/500492.html]„Jan Lebenstein. Pieczęć Erosa i Thanatosa. Paryż, lata 60.”[/link] i jest reprodukowana w katalogu towarzyszącym tamtej wystawie.

[wyimek][link=http://www.rp.pl/galeria/403168,1,564343.html]Zobacz galerię zdjęć[/link][/wyimek]

Po artystach takich jak Starowieyski, Nowosielski, Dwurnik czy Beksiński, miłośnicy sztuki i kolekcjonerzy mają okazję zobaczyć ciekawy zbiór wybitnych prac Jana Lebensteina. Większa część pokazywanych na wystawie prac należy do słynnego cyklu Figur osiowych, powstających od drugiej połowy lat 50-tych.

Charakteryzują się one precyzyjnym, detalicznym rysunkiem oraz bogactwem tonów w zwykle wąskiej i pozornie nieefektownej skali barwnej. Oryginalność tej osobistej, nasyconej egzystencjalnymi lękami, formuły malarstwa figuratywnego doceniona została przez krytyków francuskich, którzy w roku 1959 przyznali Lebensteinowi Grand Prix na 1. Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu.

Niewyczerpane źródło natchnienia dla artysty stanowiły również wielkie teksty kultury, starożytne mitologie i Biblia, pod wpływem których konsekwentnie realizował w swojej twórczości apokaliptyczną wizję świata. Ważne miejsce w twórczości Lebensteina zajmowała zawsze artystyczna interpretacja teorii o pochodzeniu człowieka i jego animalistycznej naturze. Ten nurt na wystawie reprezentuje autorski egzemplarz grafiki o znaczącym tytule „Przedpotopowy” z 1973 r. oraz olejny obraz z 1970 r. zatytułowany „Sauterell”. Kompozycje olejne z tego czasu sprawiają wrażenie reliefów pieczołowicie formowanych, nieomal rzeźbionych, w gęstej materii farby.

Artysta nie stronił od narracyjności szczególnie w swoich pracach ilustratorskich. Na wystawie prezentujemy litografię pochodzącą z zespołu wybitnych ilustracji związanych z „Folwarkiem zwierzęcym” George'a Orwella (1974). Lebenstein jest również autorem ilustracji do „Księgi Hioba” (1979), „Apokalipsy” (1983), „Księgi Rodzaju” (1995), oraz opowiadań Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.

Wszystkie wystawiane prace można zobaczyć na stronie [link=http://www.desa.pl/pl/wystawy/15467_.html]www.desa.pl[/link].

Wystawę można oglądać do 29 listopada 2010 r. w Salonie Wystawowym Marchand przy pl. Konstytucji 2 w Warszawie; w godzinach: poniedziałek – piątek 11-19, sobota 11-16.

[b]Jan LEBENSTEIN [/b](ur. 5 stycznia 1930 w Brześciu nad Bugiem, zm. 28 maja 1999 w Krakowie) studiował w warszawskiej ASP w pracowni A. Nachta – Samborskiego. Debiutował na wystawie “Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale w 1955 r. W 1959 r. otrzymał Grand Prix na I Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu za cykl obrazów figury osiowe. Od tego czasu mieszkał na stałe w Paryżu. W kolejnych latach tematy czerpał z literatury starożytnej, mitologii, Biblii. Stworzył cykl poświęcony wyobrażeniom prehistorycznych zwierząt. Związany był ze środowiskiem paryskiej “Kultury”, m.in. ilustrował wydawane tam opowiadania G. Herlinga-Grudzińskiego.