Ekspozycja jest rozlokowana na dwóch poziomach. Artystka stawia pytania na temat sensu tworzenia i potrzeby istnienia sztuki. W pierwszej sali na ścianach wiszą płótna z namalowanymi sloganami: "Złote geny", "Dobry wygląd", "Stare rany", a na środku, na postumentach leżą opakowane w specjalne zaprojektowane okładki albumy. Są w nich "zadania artysty".
Na dole centralną część ekspozycji stanowi obłożona książkami i oświetlona świeczkami ceglana konstrukcja. Na okładkach ciąg słów "dawno i nieprawda", "dawno i nieprawda"... Czy wszystkie dzieła są warte wspominania? Są przecież niepraktyczne, zalegają, starzeją się. Tymczasem życie toczy się dalej, ludzie pracują, kupują, chorują, mają złe sny. Gdzie w tym wszystkim jest sztuka?
Od 19 kwietnia
