Te prace Nowosielskiego pochodzą z lat 80. i 90. Wszystkie przedstawiają kobiece akty. Artysta często podkreślał, że celem jego malarstwa jest uczynienie z kobiety centralnej postaci, wręcz obiektu kultu. Malowane przez niego sylwetki kobiece emanują wewnętrznym pięknem, a subtelna zmysłowość jest jego dopełnieniem.
W barwnych serigrafiach uproszczone figury tworzą płasko kładzione plamy koloru obwiedzione czystą linią konturu. Jeden z aktów ogranicza się do lekkiej wyrafinowanej linii rysunku na białym papierze. Artysta był mistrzem syntezy, łączącym figurację z abstrakcją, realność i sacrum, nowoczesność z bizantyjskim malarstwem ikonowym.