Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Reklama
Teatr śmierci sarmackiej
Zapisów w szlacheckich testamentach o tym, że pogrzeb ma być skromny, bez pompy, było wiele. Ale co z tego, kiedy rodzina miała inne pomysły w tej materii.
Jeden z najsłynniejszych w dawnej Rzeczypospolitej obrazów, czyli „Dance Macabre” z kościoła Bernardynów w Krakowie, ukazuje różne oblicza śmierci. Kostucha bierze pod rękę wszystkie stany i razem z nimi zaczyna ten ostatni taniec
Śmierć i wszystko, co z nią związane, są doświadczeniami granicznymi, które w każdej kulturze odgrywa szczególną rolę. Nie inaczej było w przypadku kultury sarmackiej. Ona bowiem śmierć ustawiła w samym swoim centrum. A z pogrzebu uczyniła prawdziwe teatrum o niezwykle ważnej roli dla żyjących i okazję do manifestowania siły, pozycji i statusu, oraz ulotności ludzkiego żywota.
Popękały mu oczy, uszy i gęba
Pozostało jeszcze 97% artykułu
Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Ich nazwiska nie trafiały na okładki płyt, ale to oni ukształtowali dzisiejszy show-biznes.
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa” to gratka dla tych, którzy nie lubią współgraczy…
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Chemia pomiędzy odtwórcami głównych ról utrzymuje film na powierzchni, także w momentach potencjalnej monotonii.
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Czasem największy horror zaczyna się wtedy, gdy przestajemy okłamywać samych siebie.
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Współczesne kino częściej szuka empatii niż konfrontacji, ale wciąż uważam, że ta druga może być bardzo skuteczna.
