Dotyk koi stresy

Dotyk jest najstarszym i pierwotnym rodzajem zachowania społecznego, a zarazem wyjątkową formą kontaktu człowieka z człowiekiem – mówi Małgorzata Czachor z Zakładu Teorii Pielęgnowania na Wydziale Pielęgniarskim Akademii Medycznej w Lublinie. W swoim wykładzie „Dotyk jako element pielęgnowania pacjentów z chorobą nowotworową” zwraca uwagę na potrzebę dotyku w relacjach z pacjentem.

Z jej obserwacji wynika, że w praktyce opiekuńczej, od początku jej istnienia pielęgniarki były świadome roli i znaczenia dotyku, ale dopiero od blisko 20 lat to temat, który interesuje badaczy i doczekał się literatury. Dziś wiadomo, że dzięki dotykowi pielęgniarek i opiekunów chorzy łatwiej znoszą chorobę. W tym wypadku dotyk ma znaczenie rehabilitacyjne, terapeutyczne oraz opiekuńcze, a ponieważ dotyk należy do niewerbalnej formy porozumiewania się ludzi, można go rozpatrywać na dwóch poziomach: treści i relacji. Małgorzata Czachor zwraca też szczególną uwagę na emocjonalną rolę dotyku. – Dotykiem można pacjentowi przekazać duchowe wsparcie, bliskość, a co za tym idzie prowadzi on do poczucia bezpieczeństwa. Z drugiej strony dotyk może dać nadzieję na powrót do zdrowia. Dlatego odgrywa tak ważną rolę w relacjach z chorym.

[srodtytul]Pierwotny zmysł [/srodtytul]

Skąd tak ogromne znaczenie dotyku w życiu człowieka?

– Dotyk to jeden z ważniejszych zmysłów człowieka. Dziecko już w życiu płodowym kontaktuje się ze światem zewnętrznym przez dotyk. Dlatego tak ważne dla jego rozwoju jest masowanie brzucha przez przyszłą mamę. Zaraz po narodzinach noworodek również poprzez dotyk posługuje się i porozumiewa ze światem zewnętrznym – wyjaśnia psycholog Agnieszka Warzocha. Dziecko przez pierwsze lata swego życia głównie przez dotyk poznaje otoczenie i rozpoznaje bliskich. – Jeśli jego rozwój przebiega prawidłowo, przy kontakcie cielesnym odczuwa ogromną przyjemność i radość – przekonuje psycholog Agnieszka Warzocha. Liczne badania naukowe pokazały, że jest to jedna z bardziej pierwotnych potrzeb, której niezaspokojenie może prowadzić u dorosłej osoby do wielu zaburzeń. – Dzieci wychowywane przez opiekunki, które nie dotykały podopiecznych, nie głaskały ich, nie przytulały, nie tylko gorzej się rozwijały fizycznie i psychicznie, ale częściej chorowały, a nawet pozbawione całkowicie dotyku umierały przed ukończeniem pierwszego roku życia – zauważa Agnieszka Warzocha. Kontakt rodzice – dziecko jest oparty przede wszystkim na potrzebie kontaktu fizycznego, to bowiem najlepszy sposób komunikacji swoich uczuć. – Nie ma lepszego wyznania, że się kocha dziecko, jak poprzez dotyk. Rodzice powinni więc nawiązywać jak najczęściej tego rodzaju otwarty kontakt ze swoimi pociechami. W ten sposób nie tylko komunikują swoje uczucia, ale też wzmacniają więź emocjonalną – wyjaśnia Agnieszka Warzocha.

[srodtytul]Dłoń nie maszyna [/srodtytul]

Jeśli brak nam dotyku, warto dla podreperowania swojego zdrowia fizycznego i psychicznego wybrać się na masaże i zabiegi kosmetyczne. Wszystkim im będzie towarzyszył dotyk. Ale zanim wygodnie wyciągniemy się na kosmetycznej kozetce, sprawdźmy, które z zabiegów robione są manualnie. – Gdy doskwiera nam głód dotyku, zrezygnujmy z zabiegów wykonywanych za pomocą mechanicznych urządzeń. Odpuśćmy sobie też musujące kąpiele. Wybierzmy takie zabiegi, które osobiście wykona rehabilitant lub kosmetyczka i odprężmy się. Moje klientki chętniej poddają się tym zabiegom, które robię im własnoręcznie. W moim gabinecie każdy zabieg, nawet ten przy użyciu specjalistycznych urządzeń, kończę manualnym masażem. Jeszcze mi się nie zdarzyło, by któraś z klientek zrezygnowała z tej części zabiegu – zauważa Marlena Gronowska, współwłaścicielka gabinetu kosmetycznego Wyspa Urody w Poznaniu.

– Potrzeba dotyku towarzyszy nam przez całe życie. To zmysł zbawienny dla naszego zdrowia fizycznego i psychicznego. Jest równie ważny w życiu osób dorosłych i to nie tylko chorych. – I nie chodzi tu o kontakt fizyczny z osobami bliskimi (który jest oczywiście istotny dla odczuwania pełni szczęścia, któż nie lubi być tulonym przez osobę kochaną), ale także o dotyk tzw. profesjonalny. Chcę tu zwrócić szczególną uwagę na różnego rodzaju terapie manualne pozwalające się odstresować, zlikwidować napięcia i poprawić samopoczucie – wylicza Agnieszka Warzocha. Dlatego też w wielu gabinetach tak jak w Wyspie Urody na początek lub na koniec zabiegu stosuje się manualny kontakt z klientem. Na przykład przed masażem odchudzającym wykonywanym przez maszynę klientki poddawane są zabiegowi peelingującemu całe ciało za pomocą drobinek z orzecha kokosowego rozcieranego po ciele za pomocą oliwy z pestek winogron. Równie przyjemne doznania odczuwają kobiety przy nakładaniu wszelkiego rodzaju specyfików na ciało zanim np. zamknie się je w kapsułach odmładzających czy odchudzających. – Smarowanie specjalistycznym preparatem niezbędnym do tego zabiegu to dla mnie najprzyjemniejszy moment trwającej blisko dwie godziny sesji – stwierdza pani Beata, która poddała się serii odchudzających zabiegów w tzw. kapsule piękna. Są też kobiety, które przychodząc do fryzjera, zanim trafią na fotel domagają się masażu głowy.

– Masaż głowy jak każdy masaż pobudza krążenie. Ma więc wpływ na regenerację cebulek włosowych i kondycję skóry głowy. Ale z naszego doświadczenia wynika też, że tego typu masaż odpręża i rozluźnia nasze klientki. To dla wielu z nich jedyny podczas dnia moment na relaks i przyjemny fizyczny kontakt z drugim człowiekiem – zauważa Maria Katscher, stylistka i właścicielka salonu Renesans Urody w Poznaniu, w którym masaż głowy przed każdym zabiegiem fryzjerskim jest obowiązkowy. – Uczulam na jego prawidłowe wykonanie wszystkich moich pracowników, począwszy od praktykantek, a na stylistach kończąc – mówi Maria Katscher, która stwierdza, że nader rzadko zdarzają jej się klienci, którzy nie życzą sobie masażu głowy.

[srodtytul]Niewidoczne granice[/srodtytul]

– Nie lubię, gdy ktoś robi mi coś więcej niż trzeba przy włosach. Masaż to dla mnie żadna przyjemność – stwierdza pani Gabriela, która jest częstą klientką w salonach fryzjerskich. – Co cztery tygodnie się strzygę, a co sześć farbuję włosy – wylicza pani Gabriela. – Należy zauważyć, że ludzie ze względu na różnice interpersonalne różnią się także gotowością na dotyk. Nasze niewidoczne granice oraz ich jakość mogą być zaburzone. Towarzyszącą dotykowi siłę zawdzięczamy wpływowi naszych ważnych najbliższych, np. rodziców. Nie zawsze i nie każdemu pozwalamy więc na wszystko. Niektórzy mają problem z wizytą u lekarza lub kosmetyczki, inni wierząc, że sobie pomagają, biorą udział w terapii seksem – tłumaczy Agnieszka Warzocha.