Materiał partnera: Urząd Dozoru Technicznego
XXI wiek nie istnieje bez cyberprzestrzeni. To jedyna przestrzeń stworzona całkowicie przez człowieka i paradoksalnie bez zachowania zasad bezpieczeństwa mogąca zagrażać człowiekowi na globalną skalę. Współczesna gospodarka opiera się na wykorzystywaniu bardzo wielu różnorodnych technologii, które wykształciły specyficzne środowisko pracy. Obserwujemy nieodwracalny progres cywilizacyjny i technologiczny napędzany nieustannym dążeniem do innowacyjności.
Konsekwencją tak dużego postępu gospodarczego jest ujawnienie się różnego rodzaju zagrożeń wywołanych działalnością człowieka. Bezpieczeństwo w przemyśle zależy nie tylko od właściwego prowadzenia procesów i eliminacji narażenia ludzi na skutki zagrożeń, ale polega również na zapobieganiu atakom zewnętrznym, w tym cyberatakom. Urząd Dozoru Technicznego jako jednostka powołana do służby w obszarze bezpieczeństwa technicznego realizuje również działania w obszarze cyberbezpieczeństwa.
Systemy komputerowe stosowane w przemyśle powinny być zintegrowane w obszarze security oraz safety. Wyróżnia się dwa rodzaje systemów komputerowych z uwzględnieniem wymienionych obszarów, tj. systemy komputerowe odpowiedzialne za przetwarzanie, przechowywanie i przesyłanie informacji oraz systemy komputerowe odpowiedzialne za sterowanie, które reagują na zdarzenia zachodzące w ich środowisku poprzez wysyłanie do nich informacji sterującej. Przy budowaniu programu cyberbezpieczeństwa w organizacji należy uwzględnić integralność obu systemów. Zapewnianie bezpieczeństwa to działania Urzędu Dozoru Technicznego, które jako organizacja zaufania publicznego realizujemy od 110 lat.
W skład Krajowego Systemu Cyberbezpieczeństwa wchodzą m.in. instytucje administracji rządowej i samorządowej oraz najwięksi przedsiębiorcy z kluczowych sektorów gospodarki. W ustawie mowa jest zatem o: operatorach usług kluczowych (OUK), czyli chodzi m.in. o największe banki, firmy z sektora energetycznego, przewoźników lotniczych i kolejowych, armatorów, szpitale; dostawcach usług kluczowych (DUC), czyli m.in. internetowych platformach handlowych, organach właściwych (OW), czyli instytucjach publicznych, w których kompetencjach znajdzie się nadzór nad danym istotnym sektorem dla gospodarki.
