Paweł Sowisło
1 stycznia 2017 r. zmianie uległ art. 115 kodeksu cywilnego. W brzmieniu sprzed nowelizacji przepis ten wskazywał, że jeżeli koniec terminu do wykonania czynności przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od pracy, termin upływa dnia następnego.
Obecnie brzmi następująco: jeżeli koniec terminu do wykonania czynności przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od pracy lub na sobotę, termin upływa następnego dnia, który nie jest dniem wolnym od pracy ani sobotą. W związku z nowelizacją przepisu zmianie uległ sposób obliczania terminów.
Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 111 kodeksu cywilnego termin oznaczony w dniach kończy się z upływem ostatniego dnia terminu. Art. 115 modyfikuje tę ogólną regułę.
Dzień wolny
Dotychczas istniała możliwość dokonania czynności następnego dnia tylko w sytuacji, gdy koniec terminu przypadał na dzień ustawowo wolny od pracy. A te określa ustawa z 18 stycznia 1951 r. zgodnie z którą dniami wolnymi od pracy są niedziele, a ponadto Nowy Rok, Święto Trzech Króli, pierwszy dzień Wielkiej Nocy, drugi dzień Wielkiej Nocy, 1 maja, 3 maja, dzień Zielonych Świątek, dzień Bożego Ciała, Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, Wszystkich Świętych, Święto Niepodległości oraz pierwszy i drugi dzień Bożego Narodzenia. Sobota nie jest dniem ustawowo wolnym od pracy. Takie stanowisko wyraził Sąd Najwyższy w postanowieniu z 11 kwietnia 2012 r, (sygn. III PZ 1/12). Należy mieć jednak na względzie, że choć sobota nie jest dniem ustawowo wolnym od pracy, to przyjęło się, że tego dnia nie pracują urzędy, a poczta i przedsiębiorcy ograniczają czas pracy.