W przypadku gdy jakiekolwiek państwo członkowskie stanie się ofiarą zbrojnej agresji na jego terytorium, pozostałe państwa członkowskie mają w stosunku do niego obowiązek udzielenia pomocy i wsparcia przy zastosowaniu wszelkich dostępnych im środków – tak stanowi początkowa część art. 42 ust. 7 zdanie 1 Traktatu o Unii Europejskiej.
Volenti non fit iniuria, czyli chcącemu nie dzieje się krzywda. To rozstrzygnięcie pochodzące ze starożytnego Rzymu jest stosowana dzisiaj w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE i może posłużyć za komentarz do możliwości poskarżenia się przez Polskę do TSUE na Komisję Europejską, która wciąż nalicza nam kary finansowe z tytułu działalności nieistniejącej już Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego.
Po inwazji na Ukrainę ożywa pytanie o zasady w Unii Europejskiej. Czego rządy prawa powinny wymagać od państw członkowskich i czy jest miejsce na różnicowanie ze względu na doświadczenia kulturowe i tradycje państw.
Dualizm orzecznictwa luksemburskiego i strasburskiego nie pozwala odpowiedzieć na pytanie, czy Polska spełnia wymogi Krajowego Planu Odbudowy w zakresie niezawisłości i bezstronności sędziowskiej.
Co do zasady, jeśli sąd stwierdza nieuczciwość klauzul walutowych, cała umowa jest nieważna. Dzieje się tak, gdyż usunięcie z umowy klauzuli nieuczciwej sprawia, że kredyt „frankowy” przestaje być frankowym.
Prawo niemieckie dyscyplinuje i karze sędziów chcących kierować pytania prejudycjalne do TSUE. Zarząd federalny stowarzyszenia sędziów niemieckich chce kneblować polskiego profesora ujawniającego nieprawidłowości tamtejszego prawa dotyczącego sędziów.
Ustępujący ambasador Niemiec Arndt Freytag von Loringhoven pod koniec wywiadu dla "Rzeczpospolitej" ("Nie rozumiem logiki działania władz w Warszawie") w gruncie rzeczy grozi Polsce, że ze względu na to, iż u nas naruszana jest praworządność, to nie przyjdą do nas niemieckie inwestycje.
Czy polska skarga na rozporządzenie o funduszach za praworządność trafi do kosza, jak żąda Rada Unii Europejskiej – o tym pisze były pełnomocnik RP przed TSUE
Ratyfikowanie unijnej decyzji w sprawie zasobów własnych oznacza niewysłowione uwspólnotowienie długu – dowiadujemy się z lektury niemieckiego orzeczenia konstytucyjnego, którą najwyraźniej zaniedbał były komisarz UE.
