W swych badaniach prof. Paczkowska-Łagowska koncentrowała się na antropologii filozoficznej i filozofii nauk humanistycznych. Jej autorskie podejście do problemów z obszaru filozofia życia, egzystencjalizmu, hermeneutyki i neokantyzmu miało przełomowe znaczenie dla recepcji tych kierunków filozoficznych w Polsce.

W latach 1965-1970 studiowała filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, słuchając wykładów Bronisława Baczki, Leszka Kołakowskiego, Jana Legowicza, Mariana Przełęckiego i Romana Suszki. W r. 1975 doktoryzowała się pod kierunkiem  Michała Hempolińskiego na podstawie rozprawy poświęconej epistemologii Kazimierza Twardowskiego, przywracając pamięć o twórcy szkoły lwowsko-warszawskiej i jego dziele. W 1982 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego. Od 1970 r. przez 50 lat pracowała na Uniwersytecie Jagiellońskim, przechodząc przez kolejne progi kariery zawodowej, od asystenta-stażysty po profesora tytularnego. Odbyła staże naukowe na uniwersytetach niemieckich, w Heildelbergu i Bochum, oraz na amerykańskim Brown University w Providence.