Niepokoją więc sygnały, że znów są kłopoty z uzgadnianiem amerykańskiego offsetu.
To oczywiście nieoficjalne informacje, bo te negocjacje toczą się za zamkniętymi drzwiami. Z medialnych przecieków wynika jednak, że na 69 projektów offsetowych rozmowy zacięły się przy 12 kluczowych, technologicznych przedsięwzięciach, na których stronie polskiej szczególnie zależy.
MON zabiega zwłaszcza o wyposażenie polskiej zbrojeniówki w wiedzę i technologie związane z uzyskaniem w kraju zdolności do serwisowania przeciwrakietowego systemu. Celem polskich negocjatorów jest też uzyskanie dla rodzimych firm kompetencji w dziedzinie technologii rakietowych, zintegrowanych systemów dowodzenia i zarządzania walką – najlepiej takich, które pomogłyby potem Polskiej Grupie Zbrojeniowej w samodzielnym rozwijaniu struktur obrony powietrznej krótkiego zasięgu „Narew". Na celowniku PGZ są też m.in. najnowocześniejsze technologie radarowe wykorzystujące azotek galu (GaN). Radykalnie zwiększają one wydajność i skuteczność radarów.
Polska zbrojeniówka ma już spory dorobek w zakresie radiolokacji, a negocjacje warunków przemysłowej współpracy ze światowym liderem technologii radarowych przy okazji zamówień na Patrioty to jedyna sposobność, aby uszczknąć wiedzy w dziedzinie ściśle chronionych technologii.
– W tak delikatnych sprawach, jak wiedza i doświadczenie w tworzeniu radarów nowej generacji, trzeba mieć realistyczne oczekiwania – radzi Jerzy Gruszczyński, szef pisma „Lotnictwo Aviation International". – Nikt chętnie nie dzieli się technologiami, które powstają dzięki dziesięcioleciom doświadczeń i milionom dolarów zainwestowanych w badania – mówi ekspert.
Jeszcze w maju tego roku John Baird, szef programu Patriot dla Polski Raytheona był w sprawie offsetu optymistą. Potwierdzał, że koncern podtrzymuje, że połowę wartości kosztów pracy włożonej w budowę 8 baterii Patriot dla Polski zapiszą na swoje konto firmy należące do PGZ i całej polskiej zbrojeniówki.
Według Bairda podwozia do pojazdów transportowych i zaplecza logistycznego miałby dostarczyć Jelcz. Sanocki Autosan uzgadnia z Raytheonem wyposażenie systemu w specjalistyczne kontenery. Warszawski PIT-Radwar już zaprojektował i produkuje elementy anten systemu identyfikacji swój – obcy. Prywatny bydgoski Teldat dostarcza routery. Na liście potencjalnych partnerów przemysłowych amerykańskiego koncernu jest też co najmniej kilkanaście innych zakładów i instytutów. Raytheon obiecuje, że skarżyskie zakłady Mesko z czasem przejmowałyby produkcję niskokosztowych pocisków SkyCeptor. Nie ma jednak mowy o budowaniu w kraju najbardziej nowoczesnych i najdroższych (ok. 5 mln dol. każdy) pocisków PAC-3 MSE, których producentem jest Lockheed Martin. Władze w Waszyngtonie nie widzą możliwości udostępniania tak zaawansowanych technologii sojusznikom.
Czy MON uda się uzgodnić z Raytheonem warunki offsetu?
Podyskutuj z nami na: facebook.com/ dziennikrzeczpospolita
Gniazdo patriotów
Amerykańska grupa wyspecjalizowana w budowie zaawansowanego uzbrojenia (producent radarów, rakietowych zestawów Patriot, kierowanych pocisków przeciwlotniczych i oręża o zasięgu kosmicznym), a także systemów związanych z cywilnym cyberbezpieczeństwem. W 2016 r. obroty grupy wyniosły 24 mld dolarów. RC zatrudniająca 63 000 pracowników na całym świecie podkreśla, że historia innowacji firmy obejmuje 95 lat. Kierownictwo Raytheona ma siedzibę w Waltham w stanie Massachusetts, ale wyspecjalizowane oddziały mają swoje oddziały na terenie całych Stanów: dział zintegrowanych systemów obronnych (radary, systemy kierowania ogniem) mieści się w Tewksbury, Massachusetts. Dział wywiadu, rozpoznania wojskowego, łączności i usług pracuje w Dulles, Wirginia. Systemy rakietowe rozwijane są w Tucson, Arizona, a dział systemów kosmicznych i lotniczych ma centralę w McKinney w Teksasie. Raytheon Company skupia się na systemach walki elektronicznej, rozwiązaniach dotyczących cyberprzestrzeni, obronie rakietowej, systemach dowodzenia i kierowania ogniem, broni precyzyjnej oraz szkoleniu specjalistów.
