Badania na University of Iowa (UI) pokazują, że gołębie mogą rozróżnić abstrakcyjne pojęcia przestrzeni i czasu i zdają się używać w tym celu innego obszaru mózgu niż ludzie.

W eksperymentach pokazano gołębiom, na ekranie komputera, statyczną linię poziomą. Zwierzęta musiały ocenić jej długość lub czas, przez jaki była dla nich widoczna. Gołębie oceniały, że dłuższe linie mają również dłuższy czas trwania, a dłużej pokazywane wydawały się im mieć większą długość.

Badacze prezentowali ptakom linie o różnych długościach. Czas prezentacji się zmieniał. Zwierzęta były nagradzane za naciśnięcie dziobem prawidłowego symbolu określającego długość lub czas prezentacji. – Zadanie to zmusza gołębie do jednoczesnego przetwarzania czasu i przestrzeni, ponieważ nie wiedzą, w jakim wymiarze będą testowane – mówi Wasserman.

Profesor psychologii eksperymentalnej UI Edward Wasserman, twierdzi, że gołębie używają wspólnego obszaru mózgu do oceny przestrzeni i czasu, sugeruje, że te abstrakcyjne koncepcje nie są przetwarzane oddzielnie. Podobne wyniki uzyskano u ludzi i innych naczelnych.

– Istotnie, sprawność poznawcza ptaków jest obecnie uznawana za coraz bliższą zdolnościom zarówno ludzkich, jak i nie-ludzkich naczelnych – mówi Wasserman. – Te ptaki są zdolne do znacznie większych osiągnięć, niż sugerowałby pejoratywny termin „ptasi móżdżek”.

Ludzie są w stanie postrzegać przestrzeń i czas, nawet bez pomocy wynalazków, takich jak zegarek czy linijka. Obszarem mózgu, który pomaga ludziom, aby te abstrakcyjne pojęcia były bardziej namacalne, jest płat ciemieniowy. Ale mózg gołębi nie ma tego płata, a przynajmniej rozwiniętego na tyle, by się wyróżniać. Ptaki muszą więc wykorzystywać inny obszar mózgu do rozróżniania przestrzeni i czasu.

Wyniki badań pokazują, że gołębie przetwarzają przestrzeń oraz czas w sposób podobny do człowieka i innych naczelnych tyle, że gołębie mają inne systemy mózgowe, które pozwalają im postrzegać te wymiary.