Platforma skalkulowała, że skoro Polacy się modernizują, to będą chcieli pójść w ślady wyzwolonych obyczajowo Europejczyków, dla których Kościół nie jest autorytetem. Uznała, że nie ma co się bić o prawicowych wyborców z PiS, opłaca się zaś przejąć bazę wyborczą SLD i Twojego Ruchu. Tym samym partia Kopacz popełniła brzemienny w skutkach błąd – nie zauważyła istotnej zmiany społecznej: olbrzymia, znacząca część młodych Polaków zerka w prawą stronę i nie da się jej już bałamucić lewicowo-liberalną narracją.

W tej sytuacji szansą dla PO nie jest bynajmniej zblokowanie się w ramach szerokiego antypisowskiego frontu z takimi partiami jak Nowoczesna czy SLD. Platforma powinna wrócić do swoich ideowych korzeni, kiedy o jej obliczu decydowali tacy konserwatywni politycy, jak Jan Rokita czy Maciej Płażyński.

Sprzyjać temu może przejęcie kierownictwa tej formacji przez Grzegorza Schetynę, któremu trudno wprawdzie przypisać jakąś żarliwość ideową, ale wydaje się, że ma on świadomość, do czego doprowadziła PO linia Ewy Kopacz. Stąd bierze się wycinanie ludzi byłej premier (na przykład zawieszenie w prawach członka Klubu Parlamentarnego Platformy Michała Kamińskiego).

Odzyskać zaufanie

Obecny lider PO, mimo otaczającej go czarnej legendy, nie jest uwikłany w najbardziej kompromitujące to ugrupowanie skandale, jak afera podsłuchowa. Od roku 2009 był przez Tuska sekowany jako główny jego partyjny rywal, więc nie uczestniczył w największych aferach Platformy. Tym zaś, czego teraz potrzebuje PO, jest uwiarygodnienie się w oczach Polaków. Bo przecież utrata zaufania do niej jest faktem i nie wzięła się znikąd.

Platforma powinna zatem pozbyć się ludzi, którzy uwikłani są w jej afery. Ale też w interesie PO jest określić na nowo swoją ideową tożsamość jako członka Europejskiej Partii Ludowej – formacji chadeckiej, optującej za społeczną gospodarką rynkową, a nie – tak jak Nowoczesna – reprezentanta banksterów i, z drugiej strony, kontrkulturowych pseudoelit.

Szansą dla PO jest rola opozycji konstruktywnie krytykującej te poczynania PiS, które mogą – wbrew deklaracjom ugrupowania rządzącego – bić w polską klasę średnią, a nie uprawianie totalnego antypisowskiego hejtu.