– W domu nie każdy ma się komu wygadać, a ważne jest, by wyrzucić z siebie to, co nas boli – mówi Aldona Gawecka, która od dwóch lat koordynuje w Warszawie program "Wysłuchiwanie zwierzeń". Pomysł przejęła z Francji, gdzie słuchacze pomagają już prawie 40 lat.

– Mówienie jest bardzo potrzebne, likwiduje stan przeddepresyjny i daje psychiczny komfort – twierdzi psycholog Mariusz Petrykowski. – Każdy ma problemy i emocje, którymi chce się podzielić, ale nie zawsze musi iść do specjalisty.

W stolicy jest kilka punktów zwierzeń. Ostatnio powstał kolejny w Wolskim Domu Kultury. Z czego ludzie się zwierzają?

– Młodzi mówią o miłości, płciowości, chwalą się sukcesami, np. dostaniem się na studia – mówi Ewa Pietrzak, jedna z wolontariuszek i nauczycielka z 40- letnim stażem, która słucha zwierzeń. – Starsi mówią o samotności, odrzuceniu lub czytają wiersze, by pokazać, że też mogą się realizować.

Janina Szewczyk dzieli rozmówców na tych, którzy mają potrzebę wygadania się, i tych, którzy pogubili się w życiu.

– Starsi opowiadają o swoich przeżyciach z dzieciństwa, czasów okupacji – mówi. – Młodsi zwierzają się z życiowych zawodów uczuciowych.

Do dziś pamięta bezdomnego, którego żona wyrzuciła z domu. Przychodził do kawiarni, by prosić o posiłek. O możliwości zwierzenia się nie wiedział. – Podeszłam do niego i zaczęliśmy rozmawiać. Ten 39-letni mężczyzna spał na klatce schodowej. Nie wiedział, co robić, gdzie szukać pomocy – wspomina. – Poradziłam, by zgłosił się do kapucynów na ul. Miodową. Nie wiem, czy tam poszedł, bo nie śledzimy losów ludzi. Ale chyba znalazł pomoc, bo już nie przychodził prosić o jedzenie.

Wolontariusze nie udzielają rad. Ale wiedzą, do jakich specjalistów skierować potrzebujących. W programie bierze udział 30 osób.

– Szkolimy je, by nie pozwoliły przerzucić cudzych problemów na siebie – mówi Gawecka.

Do słuchaczy można się przyłączyć. Wystarczy zadzwonić pod nr: 022 827 79 42 lub 0 603 161 816.

Gdzie można się zwierzyć?