Z lunchem nie wygramy, bo jest międzynarodowy – oznacza pewien obyczaj wspólnego jedzenia znajomych z pracy. W polskich restauracjach pojawiły się tanie lunche dla pracowników – można podać jedno czy dwa dania do wyboru, ale liczy się na dużą liczbę klientów, zazwyczaj pousadzanych przy małych dwuosobowych stolikach. Nazwy posiłków są związane z obyczajem ich jedzenia.

A dlaczego mieszkamy w apartamentowcach o angielskich nazwach, a nie w blokach?

W takim nazewnictwie jest bardzo dużo zadęcia. Apartamentowiec to blok wypełniony mieszkaniami, a jeśli nazywa się to apartamentem, to kojarzy się od razu z luksusem, a przecież nie wszystko, co nazywa się dzisiaj apartamentowcami, faktycznie ten luksus oferuje. Nazwą podwyższa się jedynie kategorię. Taki budynek nazywa się potem „tower" albo „plaza", a w efekcie może być to bardzo mylące.

Powinniśmy walczyć z angielskimi nazwami?

Psujemy język takimi terminami jak np. „sales manager" zamiast „specjalista od sprzedaży". Pozwalamy zawłaszczać polski język przez języki obce. Trzeba pamiętać, że tak jest od wieków – języki się z sobą ścierają, przenikają i w tym nie ma nic dziwnego. Wśród wyrazów, które dzisiaj wydają się polskie, nietrudno znaleźć mnóstwo zapożyczeń, a językiem oryginalnym nie będzie tylko angielski, lecz też niemiecki, włoski czy francuski. Będziemy się musieli pogodzić z inwazją obcych terminów, ale nie powinniśmy oddawać pola zbyt łatwo. Trzeba walczyć o to, by terminologia używana w nowych gałęziach handlu czy przemysłu była polska, o ile oczywiście da się łatwo za pomocą istniejących terminów ją stworzyć.

—rozmawiała Agnieszka Kalinowska