Proces morderców własnych dzieci

17 stycznia w Teatrze Powszechnym w Warszawie odbędzie się polska premiera spektaklu „Aalst".

Aktualizacja: 17.01.2015 14:25 Publikacja: 17.01.2015 14:04

Reżyser spektaklu DZIADY Radek Rychcik, fot. Piotr Lis

Foto: materiały prasowe

Belgijską sztukę Pola Heyvaerta i Dimitrija Verhulsta wyreżyserował Radosław Rychcik, laureat Paszportu Polityki 2014 w kategorii teatr.

Zobaczymy w niej trójkę tureckich aktorów młodego pokolenia: Bengü Ergin, Adihan Sentürk, Ertürk Erkek. Spektakl wyróżnia muzyka wykonywana na żywo, skomponowana specjalnie dla tego projektu przez działających na pograniczu electro i rocka Michała i Piotra Lisów z zespołu The Natural Born Chillers.

Spektakl „Aalst" to efekt polsko-tureckiej współpracy w ramach programu kulturalnego obchodów 600-lecia polsko-tureckich stosunków dyplomatycznych w 2014 roku koordynowanego przez Instytut Adama Mickiewicza pod marka Culture.pl. Jego turecka premiera odbyła się 20 października w Stambule. W Warszawie spektakl zostanie pokazany dwukrotnie – 17 i 18 stycznia.

AALST przekład na język angielski: Duncan McLean

Reżyseria: Radosław Rychcik

Scenografia i kostiumy: Anna Maria Karczmarska

Projekcje video i muzyka na żywo - Michał Lis i Piotr Lis (z zespołu Natural Born Chillers)

Asystent scenografa - Heqi Tong

Obsada: Bengü Ergin, Adihan Sentürk, Ertürk Erkek

premiera turecka: 20 października 2014, ÝKSV, Stambuł, Turcja

premiera warszawska: 17 stycznia 2015, Scena Mała.

realizacja: Salon ÝKSV, Istambuł, Turcja i Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie

Co niby mieliśmy zrobić? Unicestwiliśmy nasze dzieci. Nie mówcie mi, że nie chcieliśmy dla nich jak najlepiej.

Pol Heyvaert Aalst

W styczniu 1999 roku para młodych ludzi z dwójką małych dzieci melduje się w hotelu na przedmieściach belgijskiego miasta Aalst. Po tygodniu, w zajmowanym przez rodzinę pokoju, policja dokonuje przerażającego odkrycia. Proces rodziców, którzy zamordowali własne dzieci, wstrząsnął opinią publiczną i miesiącami nie schodził z pierwszych stron gazet.

Jak to możliwe, że do takiej zbrodni doszło w bogatym kraju, szczycącym się wysokim poziomem opieki społecznej? Sztuka, oparta na materiałach sądowych z procesu, wnikliwie pokazuje portret psychologiczny dzieciobójców, nie próbując ich usprawiedliwiać. Przede wszystkim jednak zmusza do zadawania pytań o współczesną moralność, konsumpcjonizm i egzystencję ludzi zepchniętych na margines społeczeństwa dobrobytu.