Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Reklama
Zazdroszczę bezczelności
Wojciech Engelking: Jeśli chodzi o literaturę, największe wrażenie zrobiła na mnie ostatnio „Żona" Meg Wolitzer, wznowiona w Polsce nakładem W.A.B., powieść perfekcyjnie zrobiona, w której czytelnik zostaje przez narratora tak oszukany, jak tylko można kogoś oszukać.
Opowiadana z perspektywy dni poprzedzających przyznanie wielkiej nagrody literackiej historia wieloletniego małżeństwa, w którym on jest światowej sławy pisarzem, ona zaś – wszystkim, od sekretarki po kochankę, przez gosposię – mogłaby mieć irytujący feministyczny naddatek (feministyczny w sensie zaślepienia) i na pierwszy rzut oka go ma, by dopiero potem czytelnik dowiedział się, że to, co za niego brał, w istocie jest jego własnym dopowiedzeniem. Jest to też piękny opis życia literackiego w Ameryce w drugiej połowie XX wieku – główny bohater odrobinę stylizowany na Philipa Rotha, podczas gdy jego przyjaciel i konkurent jest raczej Saulem Bellowem – napisany z uwagą kogoś, kto nigdy nie zabiegał o wielkie zaszczyty i drobne świństwa robione przez pisarzy swoim kolegom oglądał niczym entomolog, którego owady równie brzydzą, co fascynują.
Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Ich nazwiska nie trafiały na okładki płyt, ale to oni ukształtowali dzisiejszy show-biznes.
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa” to gratka dla tych, którzy nie lubią współgraczy…
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Chemia pomiędzy odtwórcami głównych ról utrzymuje film na powierzchni, także w momentach potencjalnej monotonii.
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Czasem największy horror zaczyna się wtedy, gdy przestajemy okłamywać samych siebie.
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Współczesne kino częściej szuka empatii niż konfrontacji, ale wciąż uważam, że ta druga może być bardzo skuteczna.
