Konferencja klimatyczna w Paryżu jest dla takich firm jak ThyssenKrupp czy producent tworzyw sztucznych Covestro z grupy Bayera zagrożeniem, ale i szansą. Groźbą są surowsze kary za emisje spalin w Europie, które zmuszą producentów od wynoszenia się do regionów o mniej surowych przepisach. To niepokoi niektórych w Niemczech, które emitują CO2 więcej od każdego z innych krajów w Europie, a gospodarka kraju zależy bardziej od przemysłu niż u sąsiadów czy w USA. A szansą jest z kolei opanowanie technologii, które zamienią bezużyteczne gazy w przydatne materiały, dzięki czemu firmy w Niemczech są pionierami w ochronie klimatu.
Gigant hutnictwa stali ThyssenKrupp utworzył konsorcjum do przerabiania gazów z CO2 ze swych hut na takie surowce jak amoniak do nawozów azotowych czy alkohol metylowy używany do produkcji różnych chemikaliów. Konsorcjum Carbon2Chem tworzą też E. ON, Akzo Nobel, Linde i Evonik, przewiduje dla siebie pracę na następne 15 lat, a te w zakresie chemii będą mieć szeroki wpływ.
Na producentów żelaza i stali przypada 6,7 proc. światowych emisji CO2, niemal w całości z hut. Nowa technologia przewiduje produkowanie dodatkowej energii potrzebnej w hutnictwie z wodoru, wytwarzanego w okresach nadpodaży energii z wiatru i słońca. — Dziś podstawowe surowce pochodzą z ropy i gazu. — tłumaczy główny technolog w Thyssenie, Reinhold Achatz. — Po udanej premierze Carbon2Chem mogą przydać się gazy pochodzące ze stalowni. Będziemy ponownie używać surowce, które już wykorzystano do produkcji stali.
Inne firmy, jak Brain Biotech wykorzystują siłę biologii przepuszczając odpadowe gazy przez kąpiel bąbelkową z bakteriami. Brain prowadząca prace badawcze dla firm chemicznych, kosmetycznych i produkujących żywność dokonuje inżynierii genetycznej mikrobów, aby przerabiały CO2 na kwas bursztynowy, surowiec stosowany przy produkcji poliestrów i dodatków do żywności.
Hiszpański koncern naftowy Repsol i brytyjski Shell wykorzystują także chemię organiczną w swych projektach zwiększania plonów roślin energetycznych używanych do produkcji biopaliwa przez kierowanie CO2 z rafinerii do szklarni.