Czy Patrioty i Astery dadzą radę Iskanderom

Broń dla powietrznej tarczy „Wisła”, którą proponują Polsce koncerny wybrane przez armię do finału wartego 16 mld zł rakietowego przetargu stulecia, nie obroni nas przed Iskanderami – twierdzą eksperci.

Latem tego roku, po negocjacjach technicznych, resort obrony niespodziewanie ograniczył do dwóch liczbę  potencjalnych dostawców systemów przeciwlotniczych i przeciwrakietowych średniego zasięgu „Wisła": to amerykański Raytheon z modernizowanymi  zestawami Patriot i europejskie konsorcjum Eurosam (m.in. firmy MBDA i Thales), które proponuje system SAMPT/T z pociskami Aster 30.

Polska w zasięgu rakiet

-  Żaden z tych zestawów, w obecnym ich stanie, nie jest skuteczny w walce z  rosyjskimi Iskanderami, taktycznymi pociskami balistycznymi, o zasięgu do 500 kilometrów, którymi Moskwa  zastępuje obecnie dotychczasowe rakietowe uzbrojenie klasy ziemia – ziemia – mówi  gen prof. Bogusław Smólski, elektronik, b. rektor Wojskowej Akademii Technicznej  i pierwszy szef Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Profesor przypomina, że zasięg rażenia czterotonowymi pociskami Iskander, z wyrzutni umieszczonych w  okręgu kaliningradzkim,  pokrywa całe terytorium Polski. - Ani zestaw Patriot ani też broń  oferowana przez MBDA i Thales nie jest w stanie poradzić sobie z  trudnymi do wykrycia pociskami Iskander,  przemieszczającymi się z dużą prędkością , po płaskiej trajektorii i manewrującymi w końcowej fazie lotu – mówi prof. Smólski.

Trudny wybór

Norbert Bączyk ekspert lotniczy Polski Zbrojnej  twierdzi, że to zbyt jednostronna opinia. - Armia, która zdaje sobie sprawę z zagrożenia Iskanderami, dopiero pracuje nad wymaganiami  dla przyszłych systemów obrony przeciwlotniczej,  Gdy uwzględniające polskie realia , techniczna specyfikacja przyszłej tarczy powstanie, producenci będą musieli do niej dostosować swoją ofertę. Amerykanie oferują Polsce zestawy Patriot uzbrojone w kilka wariantów pocisków  uwzględniających realne zagrożenia,  głęboka modernizację  przechodzą też radary systemu proponowanego przez Raytheon.

Didier Philippe  wiceprezes MBDA, o  szansach  zestawu SAMPT/T i pocisków Aster 30 w hipotetycznym starciu z Iskanderami nie chce mówić. – Możliwości rakiet ,które akurat oferujemy w Polsce, to delikatna kwestia. Mogę tylko ujawnić , że mamy za sobą  testy  potwierdzające zdolność pocisków powstających w MBDA w niszczeniu nawet bardzo szybkich celów.

Tajemnicze rosyjskie pociski

Norbert  Bączyk jest przekonany, że armia rozsądnie wybiera rozpatrując  najlepsze obecnie na rynku systemy broni przeciwlotniczej. Ekspert nie przeceniałby też  zagrożenia. - Na razie niewiele wiadomo o rzeczywistych możliwościach Iskanderów,  nie było okazji, na szczęście, do praktycznego zweryfikowania  samej broni i wypróbowania sposobów na jej zwalczanie.

Generał Smólski, nie ma wątpliwości iż inwestowanie miliardów złotych,  w importowany oręż rakietowy, który nie jest  skuteczną odpowiedzią na podstawowe zagrożenia, a jednym z nich jest seryjnie już produkowany na Wschodzie  najnowszy zestaw balistyczny Iskander , nie wydaje się racjonalne. Rosjanie konstruując następcę  rakiet SCUD starali się wyeliminować ujawnione w warunkach bojowych ograniczenia pocisków i  przełamać wymyślone w międzyczasie na Zachodzie sposoby obrony.

„Wisła" w sieci

- Nie ma sensu  przeciwstawiać Iskanderom ,  zwłaszcza zestawów  projektowanych do zwalczania rakietowych środków napadu sprzed kilku dekad – mówi gen Smólski.

Jego zdaniem nasza, projektowana obecnie powietrzna  tarcza musi ograniczać ewentualne skutki zmasowanego ataku powietrznego ,  z kilku kierunków,  a zestaw Patriot, uważany za faworyta  armii w wyścigu  po oręż dla „Wisły", nie spełnia  istotnego kryterium  jakim jest  pożądana wielokanałowość systemu, czyli możliwość zwalczania wielu celów równocześnie.

Militarni eksperci,  jak Michał Likowski, szef Pisma „Raport. Wojsko-Technika-Obronność", zwracają uwagę na inne braki zarówno amerykańskiej  jak i europejskiej oferty. Zestawy Patriot czy SAMPT/T, nie są bronią sieciocentryczną, czyli nie potrafią jeszcze korzystać z zewnętrznej informacji czerpanej z nie należących do zestawu źródeł rozpoznania radiolokacyjnego i informatycznych systemów przetwarzających dane i wspierających dowodzenie.

Niewykorzystana szansa zbrojeniówki

- Zupełnie nie rozumiem dlaczego MON eliminując z wyścigu do „Wisły", jeszcze przed sformułowaniem technicznych wymagań, konsorcjum polskich firm, grupę OPL,  ograniczyło szanse rozwoju zbrojeniówce – dziwi się prof. Smólski. Negocjując współpracę z zagranicznymi koncernami jako podwykonawcami rodzimego przemysłu mogliśmy wiele wytargować,  tym bardziej, że planujemy zamówienia na ogromną skalę – podkreśla.