Zawodowy egzamin prawniczy: radzimy, jak napisać odwołanie w razie niepowodzenia

Zaskarżenie uchwały co do zadania z części II egzaminu

Jan Zbytko, Warszawa, 16 maja 2020 r.

ul. Sadowa 23

09-685 Warszawa

Do: Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości, Aleje Ujazdowskie 11, 00-950 Warszawa

za pośrednictwem:

Komisji Egzaminacyjnej nr 14 do przeprowadzenia egzaminu adwokackiego w 2014 r. z siedzibą w Warszawie,

Al. Ujazdowskie 49, 00-536 Warszawa

Odwołanie od uchwały nr 34/14/2014 z 28 kwietnia 2014 r. Komisji Egzaminacyjnej nr 14 do przeprowadzenia egzaminu adwokackiego w 2014 r. z siedzibą w Warszawie w sprawie ustalenia wyniku egzaminu adwokackiego doręczonego skarżącemu w dniu 15 maja 2014 r.

Na podstawie art. 78h ust. 1 ustawy z 26.7.1982 r. – Prawo o adwokaturze (tekst jedn. DzU z 2014 r. poz. 635, dalej PrAdw) w zw. z art. 30 ust. l ustawy z 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (DzU poz. 829)

oraz w zw. z art. 127 § 1 w zw. z art. 129 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. DzU z 2013 r. poz. 637 ze zm., dalej: „KPA") w imieniu własnym

wnoszę Odwołanie od uchwały nr 34/14/2013 z 24 kwietnia 2014 r. (zwanej dalej „Uchwałą") Komisji Egzaminacyjnej nr 14 do przeprowadzenia egzaminu adwokackiego w 2014 r. z siedzibą w Warszawie (zwanej dalej „Komisją"), powołanej na obszarze właściwości Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie w sprawie ustalenia wyniku egzaminu adwokackiego, doręczonej mi 23 maja 2014 roku i powyższą uchwałę zaskarżam w całości.

Zaskarżonej uchwale zarzucam naruszenie:

1) art. 78d ust. 1 PrAdw w zw. z art. 30 ust. l ustawy z 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (DzU poz. 829) – poprzez przyjęcie, że Skarżący, rozwiązując zadanie z części drugiej (prawo cywilne) egzaminu adwokackiego nie wykazał przygotowania do samodzielnego i należytego wykonywania zawodu adwokata, podczas gdy sporządzona przez niego praca z części drugiej (prawo cywilne) jako merytorycznie trafna i zawierająca prawidłowe rozwiązanie zadań egzaminacyjnych daje podstawy do twierdzenia, że Skarżący jest przygotowany do należytego i samodzielnego wykonywania zawodu adwokata. (...)

2) art. 78e ust. 2 i art. 78d ust. 10 PrAdw w zw. z art. 30 ust. l ustawy z 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (DzU poz. 829) polegające na dokonaniu oceny prac Skarżącego z części drugiej (prawo cywilne) w sposób dowolny i wybiórczy, bez uwzględniania wszystkich kryteriów ocen wymienionych w art. 78e ust. 2 PrAdw, w tym przede wszystkim poprzez przyjęcie przez egzaminatorów niewłaściwych i dowolnych kryteriów oceny oraz nadanie tym kryteriom przeważającego znaczenia dla oceny pracy Skarżącego, bez racjonalnej oceny całości pracy pod kątem zawartej w niej pozytywnych elementów, co ostatecznie skutkowało stwierdzeniem, że praca Skarżącego z prawa cywilnego zasługuje na ocenę niedostateczną, w sytuacji gdy zasługiwała co najmniej na ocenę dostateczną.

Mając na uwadze powyższe, wnoszę o zmianę Uchwały przez Komisję w trybie art. 132 § 1 KPA, poprzez uwzględnienie niniejszego odwołania w całości i wydanie przez Komisję Egzaminacyjną nr 14 do przeprowadzenia egzaminu adwokackiego w 2014 r. z siedzibą w Warszawie nowej uchwały, stwierdzającej, że Jan Zbytko, uzyskał wynik pozytywny z egzaminu adwokackiego przeprowadzonego w dniach 19 do 21 marca 2014 r.

W razie nieuwzględnienia powyższego wniosku i przesłania odwołania wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu, wnoszę na podstawie art. 78h ust. 9 i 12 PrAdw w zw. z art. 30 ust. l ustawy z 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (DzU poz. 829) w zw. z art. 138 § 1 pkt 2 KPA o:

1) uchylenie zaskarżonej uchwały w całości,

2) ponowną ocenę pracy Skarżącego z zakresu prawa cywilnego,

3) podjęcie uchwały stwierdzającej, że Skarżący uzyskał pozytywny wynik z egzaminu adwokackiego, a co za tym idzie wynik pozytywny z egzaminu adwokackiego przeprowadzonego w dniach 19 do 21 marca 2014 r.

Uzasadnienie

Zaskarżoną uchwałą komisja egzaminacyjna stwierdziła, że Skarżący uzyskał negatywny wynik z egzaminu adwokackiego.

Skarżący z poszczególnych części egzaminu adwokackiego otrzymał następujące oceny: (1) z części pierwszej (prawo karne ) – ocenę dostateczną, (2) z części drugiej (prawo cywilne) – ocenę niedosta-teczną, (3) z części trzeciej (prawo gospodarcze) – ocenę dobrą, (4) z części czwartej (prawo administra-cyjne) – ocenę celującą.

W uzasadnieniu zaskarżonej uchwały komisja I stopnia wskazała, że, zgodnie z treścią art. 78f ust. 1 PrAdw, pozytywny wynik z egzaminu adwokackiego otrzymuje zdający, który z każdej części egzaminu adwokackiego otrzymał ocenę pozytywną. Mając na uwadze uzyskane przez zdającego oceny komisja ustaliła, że zdający uzyskał negatywny wynik z egzaminu adwokackiego. Zaskarżona uchwała jest nie-prawidłowa.

Skarżący kwestionuje rozstrzygnięcie w zakresie wystawienia oceny niedostatecznej z części drugiej (prawo cywilne) egzaminu adwokackiego, które skutkowało uzyskaniem przez niego wyniku negatyw-nego z egzaminu adwokackiego, które to rozstrzygnięcie narusza jego słuszny interes indywidualny, polegający na możliwości świadczenia pomocy prawnej, współdziałania w ochronie praw i wolności obywatelskich oraz w kształtowaniu i stosowaniu prawa jako adwokat, a dokonane zostało w wyniku naruszenia zawartych w prawie o adwokaturze kryteriów określających sposób oceny prac przygotowa-nych przez zdających podczas egzaminu adwokackiego oraz ogólnych zasad rządzących postępowaniem administracyjnym przed organem I instancji.

W ocenie Skarżącego uzyskana przez niego ocena z prawa cywilnego jest niezasadna i nie uwzględnia prawidłowego w świetle przepisów prawa, orzecznictwa, doktryny i interesów reprezentowanego klienta sposobu rozwiązania zadania egzaminacyjnego. W szczególności, ocena pracy egzaminacyjnych Skar-żącego z zakresu prawa cywilnego nie uwzględnia wszelkich kryteriów wymienionych w art. 78e ust. 2 PrAdw oraz skali ocen wskazanych w art. 78d ust. 10 PrAdw.

Zgodnie z art. 78e ust. 2 PrAdw ocena pracy z egzaminu adwokackiego jest dokonywana „biorąc pod uwagę w szczególności zachowanie wymogów formalnych, właściwość zastosowanych przepisów prawa i umiejętność ich interpretacji, poprawność zaproponowanego przez zdającego sposobu rozstrzygnięcia problemu z uwzględnieniem interesu strony, którą zgodnie z zadaniem reprezentuje". Jednocześnie, z art. 78d ust. 10 PrAdw wynika, że skala ocen możliwych do uzyskania z egzaminu adwokackiego wynosi od oceny niedostatecznej do oceny celującej. W oparciu o powyższe przepisy, interpretowane z uwzględnieniem celu przeprowadzenia egzaminu adwokackiego, którym – zgodnie z art. 78d ust. 1 PrAdw – jest sprawdzenie przygotowania zdającego do „samodzielnego i należytego wykonywania za-wodu adwokata", należy stwierdzić, iż wystawienie oceny niedostatecznej jest uzasadnione w przypadku stwierdzenia takich uchybień pracy, które świadczyłyby o dyskwalifikacji zdającego jako osoby należycie przygotowanej do samodzielnego świadczenia pomocy prawnej i wykonywania zawodu adwokata.

Wystawienie zdającemu oceny niedostatecznej powinno mieć więc miejsce wyjątkowo, gdy komplek-sowa ocena jego pracy wskazuje na to, że dany kandydat nie posiadł wiedzy i doświadczenia wystarcza-jących do świadczenia pomocy prawnej w interesie klienta. Bez wątpienia natomiast ocena niedosta-teczna nie może być wystawiona z powodu drugorzędnych dla prawidłowego rozwiązania uchybień.

Biorąc pod uwagę powyższe, niezrozumiałe i bezpodstawne jest uznanie przez Komisję 1 stopnia, iż praca z prawa cywilnego zasługuje na ocenę niedostateczną. Praca zawiera w sobie zdecydowaną więk-szość istotnych zagadnień występujących w otrzymanych zadaniach, co świadczy o opanowaniu przez Skarżącego materiału z zakresu prawa cywilnego w stopniu pozwalającym na wykonanie zadań w usta-lonych ramach czasowych.

Praca egzaminacyjna z zakresu prawa cywilnego, którą Odwołujący sporządził ma formę apelacji zgod-nie z opisem istotnym zagadnień. Apelacja spełnia, zgodnie z art. 126 KPC oraz 368 KPC, wszelkie wymogi formalne apelacji i zostałaby przyjęta do rozpoznania. Apelacja została sporządzona w terminie, wniesiona do właściwego sądu za pośrednictwem Sądu I instancji, z oznaczeniem sygnatury sprawy, stron, zaskarżono wyrok w części oddalającej powództwo, podniesiono skuteczne zarzuty i ich uzasad-nienie zgodnie z opisem istotnych zagadnień, zawarto wnioski w apelacji, praca zawiera właściwy podpis i załączniki. W ocenie Skarżącego przygotowana przez niego praca z zakresu prawa cywilnego stanowi projekt apelacji prawidłowo umocowanego pełnomocnika powódki, który odpowiada przepisom prawa i w sposób dostateczny uwzględnia interes strony, którą zgodnie z zadaniem miał reprezentować, a zatem mógłby funkcjonować w obrocie prawnym jako środek skuteczny. W apelacji Skarżący przyjął korzystną dla reprezentowanej strony wartość przedmiotu zaskarżenia, oczywiście Skarżący miał w świadomości, że według wyliczeń i opinii biegłego wartość zachowku była mniejsza aniżeli żądana w powództwie, ale należy wziąć pod uwagę fakt, że niniejsze rozwiązanie też jest prawidłowe i zgodne z wniesionym powództwem Ewy Parys.

W ocenie Skarżącego zakres zaskarżenia wskazany przez Skarżącego w apelacji jest prawidłowy, zaś za-proponowany sposób rozstrzygnięcia problemu zmierza do uwzględniania interesu klienta w jak najwięk-szym możliwie stopniu.

Skarżący uznał, że zaskarżenie wyroku co do kwoty 96 886,75 zł, a nie 70 630,41 zł będzie korzystniejsze dla strony, którą reprezentuje, nie narażając przy tym klienta na stratę. Nadto zamiarem Skarżącego było zagwarantowanie klientowi możliwości dochodzenia przed sądem apelacyjnym roszczenia w wysokości wynikającej z pozwu, a nie ograniczenie roszczenie do wysokości wynikającej z opinii tylko i wyłącznie jednego biegłego. Zgodnie z zasadą panującą wśród profesjonalnych pełnomocników w interesie klienta jest zaskarżenie wyroku w jak największym zakresie. Skarżący chciał zatem zabezpieczyć interesy klienta w jak największym stopniu, mając świadomość i wiedzę, że sąd odwoławczy powinien ocenić opinię biegłego według własnego przekonania i na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału, a nie przyjmować bezkrytycznie ocenę sądu I instancji. Przechodząc od kwestii formalnych do kwestii mery-torycznych stwierdzić należy, iż właściwe postawienie zarzutów apelacji jest najtrudniejszym etapem jej formułowania. Apelacja zawiera prawidłowo sformułowane zarzuty apelacyjne, niezbędne do uznania przez sąd II instancji, że jest ona skuteczna i zasadna. Z całą stanowczością należy zatem stwierdzić, że Skarżący spełnił drugie z podstawowych kryteriów oceny prac polegające na prawidłowym zastosowaniu przepisów prawa i umiejętności ich interpretacji. W zarzutach apelacyjnych przytoczono właściwe przepisy i prawidłowo zidentyfikowano problemy prawne. Skarżący w apelacji podniósł następujące zarzuty:

naruszenia art. 233 § 1 KPC polegające na: