Problematyka tzw. nadzabezpieczenia była przedmiotem wielu wypowiedzi w orzecznictwie. Początkowe były ostrożne, a w kolejnych – i to powołujących się na poprzednie – zbyt dużo było uogólnień. Ostatnie lata praktyki pokazały nam jednak, że nasila się nieregulowanie zobowiązań, co więcej, zmiany w postępowaniu egzekucyjnym idą w kierunku ochrony „frywolnego” dłużnika, co może skłaniać do zasadnego stosowania bardziej efektywnych zabezpieczeń zwrotu zobowiązań i w większej ilości. To z kolei może wymusić bardziej łagodne traktowanie nadzabezpieczenia w konkretnych sytuacjach.

Prawa nie można kształtować na podstawie listów.

Izba Kontroli Nadzwyczajnej Sądu Najwyższego uchyliła wyrok odmawiający zadośćuczynienia mieszkańcowi Lubelszczyzny, który przez cztery lata figurował bezpodstawnie w bankowym rejestrze.

Sąd Najwyższy usuwa lukę prawną, by koszty komorniczego powiadomienia pozwanego o sprawie nie obciążały wygrywającego proces.

Nie ma przeszkód natury prawnej związanych z instytucją prawomocności materialnej, aby zarzuty pozwanego dłużnika na podstawie art. 299 § 1 Kodeksu spółek handlowych obejmowały takie, które wskazują na wygaśnięcie wierzytelności z przyczyny zaistniałej po powstaniu tytułu egzekucyjnego.