Południowcy przede wszystkim nie uważają, że racje moralne w czasie wojny secesyjnej były po stronie Północy. Twierdzą, że to oni walczyli o godność obywatelską i o to, aby zobowiązania były dotrzymywane. Uważają, że w tym sporze to oni byli dżentelmenami. Bardzo silnie przeżywa się tu fakt, że Południe zostało całkowicie rozbite w tej wojnie. Na polu walki zginęło przeszło 50 proc. żołnierzy, a ponieważ każdy, kto nadawał się do noszenia broni, szedł na ochotnika do armii, to w wojnie secesyjnej zginęła praktycznie połowa męskiej populacji Południa. Południowcy ciągle o tym pamiętają, a flaga Konfederacji jest symbolem tej pamięci.

Czy po 150 latach od zakończenia wojny wciąż są różnice między Południem a Północą, jeżeli chodzi o wyznawane wartości, podejście do życia?

Ludność na Południu jest o wiele bardziej cywilizowana – w tym sensie, że jest bardziej uprzejma czy przyjazna. Ludzie na ulicy często się do siebie uśmiechają, zagadują. Na Północy wszyscy się ciągle spieszą, nikt nie zwraca uwagi na obcych. Nawet w tzw. stanach środkowych, gdzie żyją ludzie bardzo porządni i uczciwi, brak typowej dla Południa rycerskości. A czym jest ta rycerskość? Świetnie pokazała to Margaret Mitchell w powieści „Przeminęło z wiatrem".

—rozmawiał Michał Płociński