Teza 1: Sprawa Tomasza Szmydta dowodzi, że polskie sądownictwo należy lepiej zabezpieczyć przed działaniami obcych służb.
Teza 2: Trzeba poprawić dotychczasowe procedury dotyczące dopuszczania sędziów do informacji niejawnych, a także weryfikacji kandydatów na stanowisko sędziego.
Teza 3: Trzeba rozszerzyć procedury sprawdzające kontrwywiadowcze na wszystkich sędziów na takich zasadach jak do wszystkich osób, które mają dostęp do informacji niejawnych.
Teza 1: Proponowane zmiany przez Ministerstwo Sprawiedliwości dadzą gwarancje niezależności i bezstronności Trybunałowi Konstytucyjnemu teraz i w przyszłości.
Proponowane przez MS zmiany ,nie dają takiej gwarancji, ponieważ w przypadku ich przyjęcia , w praktyce , będą skutkować tylko tym , że nowy skład Trybunału Konstytucyjnego nie będzie wybrany żadną kwalifikowaną sejmową większością. Przewiduje to wprost art. 3 ust.1 zdanie drugie projektu ustawy o zmianie Konstytucji RP , który to projekt – jak należy rozumieć – jest kręgosłupem tzw. ,, pakietu” proponowanego przez MS. To zaś oznacza że sędziowie TK zostaliby po prostu wybrani ,,rządową większością” i nadal będzie można twierdzić że są jedynie ,, rządowymi nominatami” ( a ściślej ,, nominatami sejmowej rządowej większości” występującej w chwili dokonywania ich wyboru) . Z tego wyborczego punktu widzenia wystąpiłby stan który obecnie jest tak mocno krytykowany i kontestowany. Tymczasem każdy sędzia TK i TK in gremio to strażnicy Konstytucji którzy zgodnie z obowiązującą ustawą zasadniczą w sprawowaniu swojego urzędu ,, podlegają tylko Konstytucji” ( art. 195 ust. 1 Konstytucji) . Status i mandat ,,wyborczy” sędziego TK , jeżeli zmiany mają być rzeczywiste a nie pozorne, powinien być zbliżony do sejmowej ,,większości konstytucyjnej” wymaganej do zmiany Konstytucji co oznacza, że przy nowym ukształtowaniu TK, każdy sędzia TK powinien być indywidualnie wybierany przez Sejm większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów.
Teza 2: Tzw. sędziowie dublerzy nie będą mogli orzekać i powinni ustąpić miejsca poprawnie wybranym sędziom TK.
Przerwanie kadencji któregokolwiek z 15 sędziów TK wymaga zmiany Konstytucji co przewiduje art.2 ust.1 projektu jej zmiany proponowanej przez MS. Do tego czasu zrzeczenie się urzędu przez któregokolwiek z sędziów TK należy do jego suwerennej decyzji .
Teza 3: Wybór przez Sejm sędziów TK większością kwalifikowaną 3/5 głosów zapewni niezależność Trybunału.
Jak już wskazałem w odpowiedzi na pytanie nr 1 projekt zmiany Konstytucji proponowany przez MS nie gwarantuje i nie zapewnia wyboru sędziego TK jakąkolwiek kwalifikowaną większością głosów . Jeżeli na problem zapewnienia niezależności TK patrzeć z punktu widzenia sposobu wyboru sędziów TK przez większość kwalifikowaną ( a tak zostało postawione pytanie) to taką gwarancję i zapewnienie trzeba dopiero stworzyć . Moim zdaniem owa sejmowa kwalifikowana większość powinna stanowić 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby głosów . W konsekwencji żeby mówić o gwarancjach czy zapewnieniu niezależności TK według kryterium sposobu wyboru sędziów TK przepis art. 3 ust. 1 projektu ustawy o zmianie Konstytucji RP powinien mieć następujące brzmienie : ,, 1. Po wejściu w życie niniejszej ustawy Sejm wybiera większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów 15 sędziów Trybunału Konstytucyjnego".
Teza : Powołanie przez premiera Dariusza Korneluka na stanowisko Prokuratora Krajowego, jest zgodne z prawem.
W moim przekonaniu odpowiedź na tak postawione pytanie jest uzależniona od tego czy stanowisko Prokuratora Krajowego, w dniu kiedy premier Donald Tusk wydawał swoją decyzję, było, czy też nie było obsadzone. Z dostępnych publicznie informacji wynika, że prokurator Dariusz Barski miał zdaniem obecnego Prokuratora Generalnego Adama Bodnara utracić zdolność bycia Prokuratorem Krajowym ( albo też nigdy tej zdolności nie nabył ), ponieważ nie powrócił skutecznie ze stanu spoczynku. Swoje stanowisko Prokurator Generalny Adam Bodnar uzasadnia tym, że przepis art.47 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o prokuraturze , na podstawie którego, prokurator Dariusz Barski powrócił ze stanu spoczynku w 2022 roku, nie obowiązywał. W mojej opinii nie ma wystarczających podstaw do takiego poglądu. Po pierwsze, absolutnie nie wynika to z treści tego przepisu. Po drugie, z orzeczniczych wypowiedzi NSA wynika, że w akcie prawnym, który jest poświęcony ,,wprowadzeniem” jakiejś ustawy są zamieszczane normy o bardzo różnym charakterze i żeby dana norma miała charakter epizodyczny czy ,,czasowy” musi to z tej normy wynikać . Jak zawsze w sposób ostateczny całą tę sytuację a tym samym kto w tym sporze ma rację, będą rozstrzygać sądy.
Teza 1: Rozdzielenie PG i MS jest potrzebne
Bardzo chętnie ,zapoznałbym się z porównawczą analizą/badaniem efektywności i skuteczności działań prokuratury, z okresu kiedy takie rozdzielenie już funkcjonowało, z okresem ostatnim kiedy tego rozdzielenia nie ma . Byłby to ważny element, aby wyrobić sobie zdanie ,w oparciu o takie kryteria . Należy przy tym pamiętać ,że skutkiem ewentualnego rozdzielenia ,będzie utrata parlamentarnej kontroli nad działalnością prokuratury , której najdalej idącą formą jest możliwość odwołania Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego. Innym skutkiem takiego rozdzielenia , będzie swego rodzaju ,,zdjęcie" z rządu , odpowiedzialności za funkcjonowanie prokuratury, będącej przecież jedną z kluczowych instytucji których zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom. Każdy z alternatywnych modeli ma nie tylko swoje wady i zalety ale przede wszystkim obiektywne skutki które powinny być przedmiotem społecznej debaty i to nie tylko w gronie prawników .
Teza 2: Nowa przepisy zagwarantują niezależność Prokuratora Generalnego od politycznych wpływów
Przedstawione przez MS założenia przewidują wybór Prokuratora Generalnego przez zwykłą większość rządową w Sejmie i Senacie co oznacza, że przyszły Prokurator Generalny będzie wyłącznie rządowym nominatem ( a ściślej wyłącznie nominatem aktualnej koalicji rządowej) z demonstracyjnym pominięciem Prezydenta RP . Jest to oczywiście tryb i możliwy i demokratyczny, tyle tylko, że właśnie taki tryb wyboru szeregu osób obecnie sprawujących różne funkcje jest podważany i m.in takim osobom bardzo często odmawia się posiadania przymiotu ,, niezależności". Dlatego moim zdaniem przepisy które obecnie miałyby kreować nowe jednoosobowe funkcje /urzędy związane z istotną władzą i kompetencjami muszą wymuszać powszechny konsensus między wszystkimi najważniejszymi podmiotami politycznymi . Stąd ewentualny Prokurator Generalny nie tylko powinien być wybierany kwalifikowaną większością 2/3 ogólnej liczby posłów ale także za zgodą Senatu i Prezydenta RP.
Teza 3: Prokuratur Generalny powinien mieć autonomię finansową.
Teza 1: Wprowadzanie zmian w mediach publicznych w oparciu o uchwałę sejmową jest dopuszczalne
Koncepcja „zmiany” obowiązujących ustaw uchwałami sejmowymi to albo wynik ignorancji albo próba „pudrowania” uzurpacji . Lekarstwem na ignorancję jest wiedza. Akurat kwestia, jak w Polsce przebiega proces legislacyjny prowadzący do zmiany ustawy i jakie są kompetencje poszczególnych podmiotów będących jego uczestnikami, jest jasno i precyzyjnie uregulowana oraz bardzo przystępnie opisana w różnorodnych prawniczych publikacjach. Tę wiedzę można zatem nabyć bardzo łatwo i w stosunkowo krótkim czasie . Co więcej, nabycie tej wiedzy – moim zdaniem – jest jednym z podstawowych zawodowych obowiązków każdego posła. Dużo gorzej jest z uzurpacją, która zawsze jest zaprzeczeniem legalizmu, demokracji i praworządności. „Upudrowana uzurpacja” pozostaje uzurpacją i nie zmieni tego ani ilość ani jakość użytego pudru.
Teza 2: Wprowadzanie zmian w wymiarze sprawiedliwości w oparciu o uchwałę sejmową będzie dopuszczalne
Koncepcja „zmiany” obowiązujących ustaw uchwałami sejmowymi to albo wynik ignorancji albo próba „pudrowania” uzurpacji . Lekarstwem na ignorancję jest wiedza. Akurat kwestia, jak w Polsce przebiega proces legislacyjny prowadzący do zmiany ustawy i jakie są kompetencje poszczególnych podmiotów będących jego uczestnikami, jest jasno i precyzyjnie uregulowana oraz bardzo przystępnie opisana w różnorodnych prawniczych publikacjach. Tę wiedzę można zatem nabyć bardzo łatwo i w stosunkowo krótkim czasie . Co więcej, nabycie tej wiedzy – moim zdaniem – jest jednym z podstawowych zawodowych obowiązków każdego posła. Dużo gorzej jest z uzurpacją, która zawsze jest zaprzeczeniem legalizmu, demokracji i praworządności. „Upudrowana uzurpacja” pozostaje uzurpacją i nie zmieni tego ani ilość ani jakość użytego pudru.
