Obydwa porty są na liście 8 ulubionych przez pasażerów lotnisk na świecie, gdzie liderem jest singapurskie Changi. Incheon jest tam na 4. miejscu, a Narita na 7. Już rozpoczęły się rozmowy z obydwoma portami. Wcześniej wolę współpracy z CPK wyraziły między innymi właśnie singapurskie Changi oraz paryskie Charles da Gaulle.
Ostateczny wybór ma zostać dokonany jeszcze w tym roku, a umowa z doradcą zostanie podpisana na trzy lata, czyli na czas planowania i rozpoczęcia inwestycji. Oczekuje się, że pierwsza łopata pod budowę portu Solidarność zostanie wbita w 2023 roku.
Czytaj także: PiS broni projektu CPK. „Da nam rozpoznawalność na świecie”
Lotnisko w Seulu oddalone od miasta o 52 km zostało zbudowane w 2001 roku, po tym jak port Gimpo został całkowicie wypełniony. Jego budowę rozpoczęto w listopadzie 1992 r. i była rozłożona na etapy. W fazie pierwszej port miał przepustowość 30 mln pax i 1,7 mln ton cargo rocznie. Powstał wówczas terminal pasażerski i dwie równoległe drogi startowe (po 3750 m długości). W 2002 r. rozpoczęto realizację drugiej fazy: budowę trzeciej drogi startowej (4000 m). Po jej otwarciu w 2008 r. port zwiększył przepustowość do 44 mln pasażerów i prawie 4,5 mln ton ładunków rocznie. Etap drugi to budowa Terminalu 2, która rozpoczęła się w 2009 r.
W 2017 r. rozpoczęto tam etap czwarty, na który składa się budowa czwartej drogi startowej i rozbudowa Terminalu 2. Po zakończeniu tego etapu (planowo w 2024 r.) lotnisko ma mieć zdolność obsłużenia 100 mln pasażerów i 7 mln ton cargo rocznie. Projekt CPK również zakłada etapową rozbudowę lotniska. W pierwszym etapie, a więc w momencie planowanego otwarcia w 2027/2028 r. port będzie posiadał dwie drogi startowe i możliwość obsłużenia 45 mln pasażerów. W etapie docelowym przepustowość zostanie zwiększona do co najmniej 70 mln pasażerów, a wybudowane mogą zostać kolejne dwie drogi startowe – łącznie mają ich być cztery.
