Edukacja włączająca polega na tym, że dziecko z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego uczy się w klasie, w szkole ogólnodostępnej razem ze swoimi rówieśnikami. Ministerstwo Edukacji Narodowej dąży do tego, aby każda szkoła była przygotowana do przyjęcia dziecka niepełnosprawnego.
Czy niepełnosprawnemu uczniowi można odmówić nauki w szkole?
Dziecko niepełnosprawne to dziecko, które kształcone jest na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego na terenie szkoły. Nauka w ramach o nauczania indywidualnego organizowana jest jedynie dla dzieci chorych. Tych właśnie uczniów dotyczyła główna zmiana w przepisach. Chodzi o dzieci, które ze względu na zły stan zdrowia nie mogą uczęszczać do szkoły, np. będące po wypadkach, z urazami. Z myślą o nich tworzymy przepisy, które gwarantują im uczestniczenie w zajęciach edukacyjnych w domu. Nauczyciel będzie uczył takie dziecko na zasadach, które wynikają z rozporządzenia o nauczaniu indywidualnym.
Czy nowe przepisy o nauczaniu indywidualnym mogą być nadużywane wobec dzieci niepełnosprawnych?
Dzieci niepełnosprawne to dzieci kształcone w szkole w oparciu o orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, nie zaś o orzeczenie o nauczaniu indywidualnym. Szkoła ma zapewnić tym dzieciom specjalne wsparcie realizowane w oparciu o indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny opracowany przez specjalistów, z udziałem rodziców. W programie tym można (jeśli dziecko tego potrzebuje) wskazać dodatkowe zajęcia indywidualne. Co ważne program ten ma być realizowany na terenie szkoły. Należy podkreślić, że szkoły nie mogą sugerować rodzicom nauczania indywidualnego tylko dlatego, że nie radzą sobie z realizacją indywidualnego programu dla danego dziecka na terenie swojej placówki. Ministerstwo Edukacji Narodowej zapewniło w przepisach nawet uczniom z nauczaniem indywidualnym możliwość kontaktów ze szkołą, z rówieśnikami, jeśli tylko stan ich zdrowia na to pozwala.
W jaki sposób data 1 września br. ma wpływ na kwestie orzeczeń o niepełnosprawności?