Organizacja związkowa postępuje nieprawidłowo, jeśli odmawia członkostwa niezgodnie ze swoimi zasadami, arbitralnie lub bez racjonalnej przyczyny. Jednak co do zasady ma prawo decydować o tym, czy przyjmie nowych członków.

Dyrektywa równościowa dotyczy nie tylko pracy, ale wszelkich form zatrudnienia. W sposób szczególny odnosi się także do członkostwa i działania w organizacjach pracowników.

Prawo unijne nie nakazuje polskiemu ustawodawcy uzasadniania wypowiedzenia angażu zawartego na czas określony ani konsultowania rozstania ze związkami zawodowymi. Mimo to krajowa ustawa ma to przewidywać.

Pracodawca może objąć niektórych pracowników zadaniowym czasem pracy. Ale także wobec tych osób obowiązują kodeksowe normy czasu pracy i obowiązek zapłaty za pracę nadliczbową.

Organizacje związkowe w trakcie prowadzenia sporów zbiorowych niejednokrotnie podejmują czynności budzące wątpliwości co do ich dopuszczalności. Bywa, że te spory są inspirowane przez centrale związkowe w oderwaniu od faktycznej sytuacji w zakładzie pracy i interesu pracowników. A to pociąga za sobą kolejne uchybienia. Chodzi m.in. o przedstawianie postulatów, które nie mogą stanowić przedmiotu sporu zbiorowego, organizowanie nielegalnych akcji protestacyjnych czy nadużywanie prawa do strajku będące wynikiem realizowania oczekiwań stawianych przez przedstawicieli regionalnych czy krajowych struktur związkowych.