To ewenement w skali światowej, by artysta jazzowy, improwizujący instrumentalista został uhonorowany takim wyróżnieniem. Możdżer pobił swój sukces z ubiegłego roku, kiedy za album „Kaczmarek Played By Możdżer" otrzymał Platynowa Płytę. W ostatnich latach lepszy wynik w polskim jazzie osiągnęła tylko Aga Zaryan albumem „Live at Palladium" - poczwórna Platyna i Platynowa Płyta dla „Looking Walking Being".
- To nienormalny kraj skoro najlepiej sprzedają się jazzowe płyty - zażartował z nagrody Leszek Możdżer. Ale podziękował też Pawłowi Potoroczynowi, dyrektorowi Instytutu Adama Mickiewicza, za to, że przez sześć lat telefonował do niego namawiając go na nagranie takiego właśnie albumu z kompozycjami Krzysztofa Komedy. Razem z pianistą podwójne Platynowe Płyty odebrali z rąk Andrzeja Puczyńskiego, przewodniczącego Zarządu ZPAV: producent płyty Sylwia Kicka, producent wykonawczy Paweł Potoroczyn i wydawca albumu, szef ACT Music z Monachium Siegfried Loch.
Niespodzianką był udział w koncercie izraelskiego perkusisty Zohara Fresco. To było dwie trzecie tria Dream Team, które dwukrotnie dało w tej samej sali tak znakomite koncerty razem z kontrabasistą Larsem Danielssonem. Nie był to też koncert złożony wyłącznie z kompozycji Komedy. Możdżer i Fresco grali to, co najbardziej lubią, własne tematy, w których mogą popisać się wirtuozerią i równocześnie bawić siebie i publiczność.
- To miała być ballada - powiedział Możdżer po jednym z utworów. - Ale z Zoharem nie da się grać ballad. A teraz zagramy Komedę i zobaczycie, jaka to poważna muzyka. I pianista zaintonował dramatyczne akordy wsparte przez Fresco ekspresyjnymi uderzeniami w liczne instrumenty perkusyjne. Z gęstwiny dźwięków wyłoniła się jednak ujmująca ballada „Sleep Safe and Warm" z filmu „Dziecko Rosemary" Romana Polańskiego. Obaj muzycy mieli wyraźną przyjemność grając chwytliwy temat, ale zabawić się dźwiękami mogli dopiero w temacie z filmu „Prawo i pięść", w którym daleko odchodzili od nostalgicznej melodii.
