Syn Williama Hurta umieścił w Internecie wpis:
„Z wielkim smutkiem nasza rodzina opłakuje śmierć Williama Hurta, ukochanego ojca i zdobywcy Oscara. Zmarł 13 marca 2022 roku, tydzień przed swymi 72. urodzinami. Odszedł spokojnie, wśród najbliższych, z przyczyn naturalnych. Rodzina prosi o możliwość zachowania prywatności.”
William Hurt urodził się 20 marca w Waszyngtonie. Jego ojciec był urzędnikiem Departamentu Stanu USA, matka pracowała w „Time Inc”. Rodzice rozwiedli się, gdy miał sześć lat, matka wyszła drugi raz za mąż za wydawcę Henry’ego Luce’a, jednego z szefów korporacji „Time Magazine” i „Life”. Z dziećmi – Williamem i jego bratem, przeniosła się do Nowego Jorku.
William studiował teologię w Massachussettes, ale zdecydował się pójść w stronę aktorstwa, które interesowało od czasów szkoły średniej. W 1972 roku zdał do słynnej, nowojorskiej Juilliard School.
Karierę zaczynał na scenie, zagrał w ponad 50 sztukach, dostał Obi Award potem były telewizyjne seriale, m.in. „Kojak”.
Na dużym ekranie zadebiutował w 1980 roku w „Odmiennych stanach świadomości” Kena Russella, od razu w głównej roli psychofizjologa, który sam na sobie eksperymentuje z narkotykami. Niedługo później zagrał w „Parku Gorkiego” Michaela Apteda, gdzie partnerowała mu Joanna Pacuła. Lata osiemdziesiąte ugruntowały jego pozycję w kinie. Żeby mógł powstać „Pocałunek kobiety pająka” Hectora Babenki zdecydował się zrezygnować z honorarium, żeby film mógł powstać. Opłaciło się – za rolę siedzącego w więzieniu geja w 1986 roku dostał Oscara. Potem rok po roku był nominowany do tej samej nagrody – za kreację nauczyciela mowy, który zakochuje się w głuchoniemej uczennicy w „Dzieciach gorszego Boga” Randy Haines i za rolę telewizyjnego reportera w „Telepasji” Jamesa Brooksa. Czwarta nominacja przyszła prawie 20 lat później, w 2006 roku, gdy zagrał w „Historii przemocy” Davida Cronenberga.
Łącznie przystojny aktor o miłym, głębokim głosie zagrał w ponad 100 filmach. Różnych – od blockbusterów w rodzaju „Incredible Hulk” przez romanse, fantasy jak aż do dramatów jak „Dym” Wayne”a Wanga i kina politycznego jak „Syriana” Stephena Gaghana. Miał status gwiazdy, ale uchodził też za znakomitego profesjonalistę.
Był związany w życiu z wieloma kobietami, często partnerkami filmowymi, z trzema z nich miał czwórkę dzieci.
