Aleksander Socha

W styczniu 1945 roku Trzecia Rzesza znajdowała się na skraju upadku. Na froncie wschodnim znad Wisły ruszył sowiecki walec, nieubłaganie zbliżając się do Berlina. Na zachodzie kontrofensywa w Ardenach zakończyła się bolesną porażką Wehrmachtu. Wyraźnie osłabiło to jego możliwości obronne wobec szykujących się do rozstrzygającego uderzenia wojsk sprzymierzonych.

W drugiej połowie 1944 roku niemiecki przemysł zbrojeniowy nie nadążał z uzupełnianiem strat ponoszonych przez Wehrmacht.

Do czasu pojawienia się na froncie wschodnim ciężkich czołgów IS-2 oraz ciężkich dział pancernych ISU-152 sowieckie oddziały pancerne nie mogły nawiązać równorzędnej walki z niemieckimi Pzkpfw.

Strategia obronna armii cesarskiej na Pacyfiku zakładała zniszczenie przeciwnika na wybrzeżach wysp. Lecz w czasie bitwy o Wyspy Salomona nieprzygotowane siły japońskie nie zdołały przeszkodzić lądowaniu Amerykanów na Guadalcanalu

Na przełomie 1944 i 1945 roku siły pancerne Armii Czerwonej stanowiły już sprawne narzędzie ofensywne, zdolne do podejmowania działań operacyjnych na szerokim froncie.