Marzenna Weresa

Prof. dr hab. nauk ekonomicznych, dyrektorka Instytutu Gospodarki Światowej SGH

Prof. dr hab. Marzenna Weresa jest ekonomistką, od połowy lat 90. XX związaną ze Szkołą Główną Handlową w Warszawie. Jest dyrektorką Instytutu Gospodarki Światowej SGH, a w latach 2016-2020 była dziekanem Kolegium Gospodarki Światowej na tej uczelni. Specjalizuje się w tematyce innowacyjności i konkurencyjności gospodarek oraz przedsiębiorstw, a także problematyce bezpośrednich inwestycji zagranicznych oraz handlu zagranicznego. W swoim dorobku ma niemal 150 publikacji naukowych, w tym wiele publikowanych przez prestiżowe wydawnictwa zagraniczne. Współpracowała z licznymi instytucjami i organizacjami sektora publicznego, m.in. z Komisją Europejską i Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Posiada bogate doświadczenie w biznesie, w tym jako członkini rad nadzorczych spółek.

Strona autorska

Google Scholar

Kolegium Gospodarki Światowej SGH

Panel ekonomistów

Teza 1: Budżet na Wspólną Politykę Rolną powinien zostać zwiększony w obliczu wyzwań związanych ze zmianami klimatu i wojną w Ukrainie, pomimo malejącego znaczenia rolnictwa w PKB.

Budżet na Wspólną Politykę Rolną powinien zostać zwiększony w obliczu wyzwań związanych ze zmianami klimatu i wojną w Ukrainie, pomimo malejącego znaczenia rolnictwa w PKB.

Teza 2: Nie da się jednocześnie wprowadzić Europejskiego Zielonego Ładu w rolnictwie w obecnym kształcie, poprawić sytuacji dochodowej rolników oraz utrzymać cen żywności na niezmienionym poziomie.

Nie da się jednocześnie wprowadzić Europejskiego Zielonego Ładu w rolnictwie w obecnym kształcie, poprawić sytuacji dochodowej rolników oraz utrzymać cen żywności na niezmienionym poziomie.

Panel ekonomistów

Teza 1: Sektor rolniczy należy do największych beneficjentów członkostwa Polski w UE.

Teza 2: Wspólna Polityka Rolna w obecnym kształcie ogranicza konkurencyjność europejskiego rolnictwa.

Teza 3: Małe gospodarstwa rolne są w stanie wytwarzać żywność w bardziej zrównoważony sposób i szybciej dostosować się do wyzwań związanych ze zmianami klimatycznymi niż wielkoobszarowe gospodarstwa.

Małe gospodarstwa rolne są w stanie wytwarzać żywność w bardziej zrównoważony sposób i szybciej dostosować się do wyzwań związanych ze zmianami klimatycznymi niż wielkoobszarowe gospodarstwa.