Wydatki poniesione przez spółkę na organizację jubileuszu jej powstania dają prawo do odliczenia VAT od zakupionych w tym celu towarów i usług, ze względu na np. koncepcje społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR).
Korzystanie przez pracowników delegowanych z kwater przekazanych do użytkowania przez pracodawcę, w trakcie świadczenia pracy delegowanej, nie stanowi przychodu podatkowego PIT.
Jeśli przedsiębiorca zapomni złożyć zawiadomienie w sprawie zmiany zasad opodatkowania, uratować go może odpowiednio opisany przelew do urzędu skarbowego – mówi Piotr Juszczyk, doradca podatkowy w inFakt.
To, że udziałowiec spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) jest mniejszościowy, nie oznacza automatycznie, że jest wspólnikiem iluzorycznym, a spółka jest jednoosobowa.
To, że udziałowiec sp. z o.o. jest mniejszościowy, nie oznacza, że jest wspólnikiem iluzorycznym, a spółka jest jednoosobowa.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał, że zgody na informacje konieczne do wyświetlania spersonalizowanych reklam pozwalają na identyfikację użytkownika, a zatem podlegają RODO.
Pozorna umowa o pracę, na podstawie której jej strony nie miały zamiaru i od początku nie realizowały konstrukcyjnych obowiązków dotyczących pracy podporządkowanej (art. 22 § 1 k.p.), nie stanowi uprawnionego tytułu podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym pracowników (art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy systemowej; u.s.u.s.). (…) umowa o pracę zawarta dla pozoru nie może stanowić tytułu do objęcia pracowniczym ubezpieczeniem społecznym, jeżeli przy składaniu oświadczeń woli obie strony mają świadomość, że osoba określona w umowie jako pracownik nie będzie świadczyć pracy, a osoba określona jako pracodawca nie będzie korzystać z jej pracy, czyli gdy strony z góry zakładają, że nie będą realizowały swoich praw i obowiązków wypełniających treść stosunku pracy.
Przepis art. 183d k.p. ma zastosowanie do odszkodowania za naruszenie zasady równego traktowania (art. 112 k.p.). Przepis literalnie nie nawiązuje do osób „dyskryminowanych w zatrudnieniu”, wskazuje jednak na osoby, wobec których doszło do „naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu”. Formuła ta koresponduje z art. 112 k.p. Z drugiej jednak strony nie można pominąć, że art. 183d k.p. został osadzony w rozdziale IIa, zatytułowanym „Równe traktowanie w zatrudnieniu”. Analiza art. 183a § 2 k.p. nie pozostawia wątpliwości, że „równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób bezpośrednio lub pośrednio z przyczyn określonych w § 1”. Podobny przekaz płynie z art. 183d § 1 k.p. Stanowi on, że „za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w art. 183a § 1”. Oznacza to, że przepisy te z jednej strony postrzegają „równe traktowanie” jako zjawisko „przyczynowe” – co utożsamia je z dyskryminacją, z drugiej zaś wykluczają istnienie „bezprzyczynowego” nierównego traktowania.
Bezprzetargowa dzierżawa lub najem nie jest materią, która może być uregulowana aktem prawa miejscowego i jeśli do tego dochodzi, jest to niedopuszczalna modyfikacja przepisów ustawy.