Wystawa stała przybliża życie i twórczość Chopina, prezentuje jego rodzinę, przyjaciół i czasy, w jakich żył. W muzeum zgromadzone zostały rękopisy muzyczne, wydania dzieł Chopina, jego korespondencja, cenne przedmioty osobiste oraz inne dokumenty. W 1999 roku część eksponatów – obiekty o unikatowej wartości – wpisano na listę UNESCO „Memory od the World”.
Nie wszystkie pamiątki udało się na przestrzeni wieków zachować. Wiele z nich zaginęło, gdy po śmierci artysty licytowano jego majątek ruchomy. Ogromne straty przyniosła wojna. Spustoszenia i grabieże wiązały się z utratą kolejnych znaczących przedmiotów. Część spuścizny na szczęście ocalała.
Najcenniejsze są rękopisy muzyczne Chopina, a także kopie utworów sporządzone przez jego przyjaciół lub uczniów. Zachowały się także listy pisane przez artystę i korespondencja, której był adresatem. W muzeum można też zobaczyć notatki kompozytora, zeszyt do kaligrafii, dedykacje, rysunki czy bilety wizytowe. Wśród ważnych pamiątek są portrety kompozytora wykonane za jego życia.
Rzeźba Wewnątrz Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie, powstała w 1954 r., dedykowana polskiemu kompozytorowi Fryderykowi Chopinowi.
W Zamku Ostrogskich znajdują się książki z biblioteki ojca kompozytora, odlew dłoni Chopina, jego maska pośmiertna i pukiel włosów. Zachował się ostatni fortepian marki Pleyel należący do artysty i złoty zegarek, który otrzymał w 1820 roku w prezencie od śpiewaczki Angeliki Catalani. Są też liczne drobiazgi, jak mały ołówek, breloczek z inicjałami Chopina, ale też eleganckie spinki do gorsu, chustki haftowane przez George Sand oraz zasuszone kwiaty z jego łoża śmierci.
Pamiątki zaczęła gromadzić rodzina kompozytora. Szczególnie aktywnie na tym polu działała Ludwika, najstarsza siostra Fryderyka, która była obecna przy jego śmierci. Od 1899 roku kolekcję rozbudowywało Warszawskie Towarzystwo Muzyczne, następnie obowiązki te przejął Instytut Fryderyka Chopina przemianowany na Towarzystwo im. Fryderyka Chopina. Od 2005 roku pieczę nad kolekcją sprawuje Narodowy Instytut Fryderyka Chopina.
Czytaj więcej
O historii Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena i jego idei rozmawiamy z Andrzejem Gizą...
Obecna ekspozycja stała, otwarta 1 marca 2010 roku, w dwusetną rocznicę urodzin kompozytora, podzielona jest na trzy sekcje: okres warszawski, okres paryski oraz część poświęconą twórczości i pianistyce Chopina. Goście mają dowolność wyboru trasy zwiedzania. W większości przestrzeni wybrzmiewa chopinowska muzyka w wykonaniu najwybitniejszych pianistów na fortepianach z czasów kompozytora. Dostępne są też ekrany multimedialne, które są oryginalnym nośnikiem treści. Muzeum mogą zwiedzać osoby w każdym wieku, wystawy są dostosowane do potrzeb różnych grup odbiorców.
Placówka organizuje też wystawy czasowe. Najnowsza, zainagurowana 12 czerwca, która będzie otwarta do 31 października i towarzyszy XIX Międzynarodowemu Konkursowi Pianistycznemu im. Fryderyka Chopina, a zatytułowana Życie romantyczne, to wydarzenie bez precedensu. Zaprezentowanych jest na niej ponad 60 wysokiej klasy dzieł sztuki, które wypożyczone zostały z paryskich zbiorów Musée de la Vie romantique (Paris Musées). Wśród nich znajdują się m.in. obrazy Ary’ego Scheffera i Eugène’a Delacroix, pamiątki po George Sand i jej rodzinie, listy i rękopisy muzyczne Chopina oraz nietuzinkowe bibeloty. To pierwsza w kraju tak obszerna prezentacja francuskiej sztuki doby
romantyzmu.
Warszawskie Muzeum Chopina jest ponadto bardzo aktywne na polu edukacji: odbywają się tu liczne wykłady, warsztaty i wydarzenia z muzyką na żywo, a ich adresatami są zarówno dzieci i młodzież, jak i dorośli, nauczyciele, seniorzy czy osoby ze szczególnymi potrzebami.
Organizowane są lekcje muzealne dla szkół i przedszkoli, stacjonarne i wyjazdowe. W każdy weekend o godzinach 12.00, 15.00 i 17.00 odbywają się 30-minutowe recitale fortepianowe, podczas których repertuar chopinowski prezentują absolwenci szkół i uczelni muzycznych oraz laureaci konkursów pianistycznych. Działalność muzeum wpisuje się w misję kultywowania pamięci wielkiego kompozytora i popularyzowania wiedzy na temat jego życia i twórczości szerokiemu gronu odbiorców.
